Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 3 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2018/2019 postanawia: zwrócić stronie skarżącej kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych z tytułu nienależnie uiszczonych kosztów sądowych.
Pismem z dnia 17 czerwca 2019 r. J. S. (dalej strona lub skarżąca) wniosła skargę na opisaną w sentencji niniejszego postanowienia bezczynność Wojewody D.
Wraz z wniesieniem skargi na rachunek bankowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu została uiszczona przez skarżącą kwota
200 złotych tytułem wpisu od skargi, zaksięgowana pod pozycją 2859/2019.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 239 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, dalej p.p.s.a.), strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej, a do tego rodzaju spraw należy zakwalifikować postępowanie dotyczące ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych, do których - zgodnie z art. 212 oraz art. 211 p.p.s.a. - zaliczają się również opłaty sądowe obejmujące m.in. wpis.
Stosownie natomiast do treści art. 225 p.p.s.a. opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu lub różnicę między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.
Wobec powyższego skarżąca uiściła w niniejszej sprawie nienależne i niewymagane koszty sądowe. Stąd też należało je zwrócić na podstawie art. 225 w zw. z art. 239 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a., o czym orzeczono w sentencji postanowienia.