Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.R. o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie zakończonej postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wr 209/14 odrzucającym skargę Z. R. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia i wydania orzeczenia postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego.
Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wr 209/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę Z. R. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W.. Postanowienie to uprawomocniło w dniu 25 lutego 2014 r. Pismem z dnia 27 czerwca 2014 r. skarżący wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego w tej sprawie. Domagał się wznowienia postępowania "ze względu iż wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne oraz nowe dowody istniejące w dniu wydania orzeczeń, lecz nieznane Sądowi, który je wydał". Jednocześnie skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego.
W wykonaniu zarządzenia z dnia 19 sierpnia 2014 r. wezwano skarżącego do wskazania terminu, w którym dowiedział się o podstawie wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania lub odrzucenia skargi.
W odpowiedzi skarżący w piśmie z dnia 26 lipca 2014 r. podał, że nie rozumie treści wezwania i nie wie, jakiej sprawy ono dotyczy. Nadto wskazał, że wniosek o wznowienie postępowania złożył ze względu na powstałe zagrożenie dla życia i zdrowia, jakie niesie za sobą doręczenie mu orzeczenia, a o dacie doręczenia Sąd może się dowiedzieć ze zwrotnego potwierdzenia.
Postanowieniem z dnia 31 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił wniosek Z. R. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej postanowieniem z dnia 17 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wr 209/13. W jego uzasadnieniu podał, iż skarżący nie uzupełnił braku formalnego wniosku w terminie, bowiem pomimo nadesłania pisma z dnia 26 lipca 2014 r., nie wskazał terminu, w którym dowiedział się o podstawie wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego. Zatem wobec nieuzupełnienia w zakreślonym terminie, wymogu formalnego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania, wniosek ten podlegał odrzuceniu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Z. R. postulując jego uchylenie. W uzasadnieniu wskazał, iż wznowienie postępowania jest konieczne, bowiem z uwagi na to, że postanowienie z dnia 17 stycznia 2014 r. zostało wydane na posiedzeniu niejawnym, nie mógł brać udziału w sprawie.
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. akt I OZ 1214/14 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 31 października 2014 r.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że mając na uwadze wymagania formalne skargi o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego Sąd I instancji winien w pierwszej kolejności dokonać wstępnego badania przedmiotowej skargi pod kątem ich spełnienia. W związku z tym, że złożona w sprawie skarga o wznowienie postępowania nie zawierała terminu, kiedy skarżący dowiedział się o podstawie wznowienia, należało wezwać go do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez wyraźne wskazanie tego terminu, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Co prawda takiej treści wezwanie wysłano do skarżącego, wszak nie zastosowano się prawidłowo do jego niewykonania. Zdaniem sądu, w okolicznościach niniejszej sprawy, tzn. wobec tego, że złożona skarga dotknięta jest brakami niepozwalającymi na jej merytoryczne rozpoznanie, bezzasadnym i bezprzedmiotowym było rozstrzyganie przez Sąd I instancji w przedmiocie wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W takiej sytuacji odrzuceniu wobec nieuzupełnienia braków formalnych powinna podlegać skarga, a nie wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Tym samym doszło też do uchybienia regule ekonomii procesowej.