Sprawa ze skargi na bezczynność Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów W. Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej we W., w przedmiocie postępowania dyscyplinarnego,
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2014 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi T. S., na bezczynność Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów W. Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej we W., w przedmiocie postępowania dyscyplinarnego, postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z 18 lipca 2014 r. T. S. (zwany dalej stroną lub skarżącym) wniósł skargę na bezczynność Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów Wrocławskiej Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej we W. polegającą na nierozpoznaniu jego wniosku z 30 września 2013 r. o unieważnienie posiedzenia komisji dyscyplinarnej przeprowadzonego w dniu 20 września 2013 r.

W odpowiedzi na skargę Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna ds. Studentów W. Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej we W. wniosła o jej odrzucenie, z tym uzasadnieniem , że przedmiotowa skarga jest kolejną złożoną przez stronę w sprawie dyscyplinarnej prowadzonej przez komisję dyscyplinarną .

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Badanie merytorycznej zasadności skargi wniesionej do sądu administracyjnego zawsze poprzedza sprawdzanie jej wymogów formalnych.

Na wstępie wskazać należy, że wniesienie skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego powoduje wszczęcie postępowania, wywołując skutki zarówno procesowe jak i materialnoprawne. Jedną z konsekwencji procesowych związanych z wniesieniem skargi jest tzw. zawisłość sprawy (lis pendens) oznaczająca, że pomiędzy tymi samymi stronami w zakresie tego samego przedmiotu sporu zostało skutecznie wszczęte postępowanie i do czasu jego zakończenia nie można w tym samym zakresie zainicjować innej sprawy.

Powyższa zasada została unormowana w art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej - w skrócie - "p.p.s.a."), stanowiącym podstawę normatywną do odrzucenia skargi , jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Wobec tego stwierdzenie, że sprawa jest w toku stanowi przeszkodę do równoczesnego prowadzenia postępowania sądowego ze skarg tego samego podmiotu i na ten sam akt administracyjny, bądź to samo działanie lub bezczynność organu. Taki stan zaś trwa, aż do momentu uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 600/13).

Odnosząc powyższe uwagi do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu aktualnie toczą się dwie sprawy wszczęte skargami T. S. w przedmiocie bezczynności opisanego na wstępie organu. Pierwsza z nich zarejestrowana została pod sygnaturą akt IV SAB 171/14 i wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 25 lipca 2014 r. Druga skarga, której niniejsze postanowienie dotyczy, została zarejestrowana pod sygnaturą akt IV SAB/Wr 249/14 i wpłynęła do Sądu w dniu 7 października 2014 r.

A analizy treści obu skarg wynika , że dotyczą one tych samych podmiotów i tej samej sprawy, którą jest bezczynność organu polegająca na nierozpoznaniu wniosku strony skarżącej z dnia 30 września 2013r. o unieważnienie posiedzenia komisji dyscyplinarnej. A zatem obie sprawie są tożsame zarówno pod względem podmiotowym jak i przedmiotowym .

W związku z powyższym stwierdzić należy ,że ostatnia z wymienionych skarg, która została wniesiona później, nie mogła skutecznie zainicjować postępowania w sprawie bezczynności organu, gdyż takowe już zostało wcześniej wszczęte skargą zarejestrowaną pod sygnaturą akt IV SAB 171/14.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny zobligowany był do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a.

Strona 1/1