Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. N. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 września 2017 r., sygn. akt IV SAB/Wr 97/17 w przedmiocie odmowy ustanowienia dla K. M. kuratora dla strony nieznanej z miejsca pobytu wydanego w sprawie ze skargi K. M. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. w przedmiocie załatwienia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Komendanta Rejonowego Policji w J. z dnia [...], nr [...] postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia 25 września 2017 r., sygn.akt IV SAB/Wr 97/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu działając z wniosku Z. N. odmówił ustanowienia dla skarżącego K.M. kuratora dla strony nieznanej z miejsca pobytu.
Na zasadzie art. 273 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), Z. N.-teść skarżącego pismem z dnia 5 października 2017 r. złożył do tut. Sądu skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego, zakończonego opisanym wyżej postanowieniem z dnia 25 września 2017 r., sygn.akt IV SAB/Wr 97/17.
W skardze tej wniósł o:
- uchylenie ww. postanowienia ;
- przeprowadzenie postepowania, mającego na celu ustalenie, że skarżący prowadzi "koczowniczy tryb życia", w związku z czym koniecznym jest ustanowienie dla niego kuratora w osobie Z. N.-teścia skarżącego;
- przeprowadzenie postępowania, mającego na celu ustalenie, że żaden profesjonalny pełnomocnik nie jest w stanie w pełni zapoznać się ze zgromadzonym materiałem dowodowym oraz
- o sporządzenie i nadesłanie kserokopii postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2008 r. o sygn. akt I FSK 1894/07, lex nr 1014124 oraz postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2007 r. o sygn. akt I SA/Wa 140/04, które to orzeczenia zostały przywołane w postanowieniu z dnia 25 września 2017 r. Wyjaśnił przy tym, że zamieszkuje w miejscowości, w której uzyskanie ww. postanowień jest znacznie utrudnione.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniesiona skarga podlega odrzuceniu z następujących przyczyn: Stosownie do art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) - zwanej dalej: p.p.s.a., w przypadkach przewidzianych w dziale VII tej ustawy można żądać wznowienia postepowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem.
Oznacza to, że instytucja wznowienia postępowania przysługuje "od ściśle określonych orzeczeń (prawomocnych, kończących postępowanie) i na ściśle określonych podstawach." (tak : B. Dauter, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. VI, lex nr 587284807).
Zgodnie z poglądem judykatury przez zakończenie sprawy sądowoadministracyjnej należy rozumieć prawomocne orzeczenie kończące postępowanie w sprawie sądowoadministracyjnej w rozumieniu art. 1 i art. 134 § 1 p.p.s.a. (zob. postanowienie NSA z dnia 22 czerwca 2006 r., sygn. akt I GZ 2/06, CBOSA). Do takich orzeczeń należą wyroki tj. takie orzeczenia, które kończą sprawę co do istoty sprawy sądowoadministracyjnej oraz postanowienia, które w inny sposób kończą postępowanie w sprawie sądowej (art. 160 - 165 oraz art. 173 § 1 p.p.s.a).
Wyjaśnić należy, że instytucja wznowienia postępowania sądowo administracyjnego ma charakter wyjątkowy, ponieważ dopuszcza możliwość obalenia prawomocnego orzeczenia sądowego, gdy zapadło ono z pogwałceniem bezwzględnie obowiązujących zasad prawa i jest rażąco sprzeczne z rzeczywistym stanem sprawy. Skarga o wznowienie dąży bowiem do korekty wadliwego orzeczenia w konkretnej sprawie. (por. T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. VI, lex nr 587524956).
Cytowany wyżej przepis art. 270 p.p.s.a. nie daje jednak możliwości wznowienia postępowania incydentalnego - wpadkowego, to jest zakończonego prawomocnym postanowieniem, niekończącym postępowania w sprawie sądowoadministracyjnej. Za takie postanowienie niewątpliwie uznać należy opisane wyżej postanowienie tut. Sądu z dnia 25 września 2017r. w przedmiocie odmowy ustanowienia dla skarżącego K. M. kuratora dla strony nieznanej z miejsca pobytu.
Wobec tego na gruncie art. 270 p.p.s.a. nie jest dopuszczalna skarga o wznowienie postepowania zakończonego, co prawda prawomocnym orzeczeniem, ale niekończącym postępowania w sprawie sądowoadministracyjnej i w związku z tym na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 270 p.p.s.a. podlega odrzuceniu.
Odnosząc się z kolei do żądania o nadesłanie kserokopii postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2008 r. o sygn. akt I FSK 1894/07, lex nr 1014124 oraz postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2007 r. o sygn. akt I SA/Wa 140/04, powołanych w w/w postanowieniu Sądu z dnia 25 września 2017 r., wyjaśnić należy , że Sąd nie jest obowiązany do przesłania żadnych orzeczeń sądowych, gdyż po pierwsze nie jest ich autorem, a po drugie żądane postanowienia są do wglądu i wydrukowania w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, dostępnej pod adresem internetowym: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/query.