Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. G. na bezczynność Starosty L. w przedmiocie udostępnienia informacji o składzie osobowym Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w L. Ś. od dnia 5 marca 1953 r. do dnia 5 marca 1955 r. postanawia: przywrócić termin do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.
Na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 6 marca 2012 r. Z.G. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł od skargi na bezczynność Starosty L. w przedmiocie udostępnienia informacji o składzie osobowym Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w L. Ś. od dnia 5 marca 1953 r. do dnia 5 marca 1955 r.
Powyższe zarządzenie doręczono skarżącemu w dniu 12 marca 2012 r.
W dniu 16 kwietnia 2012 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, dokonując jednocześnie czynności polegającej na złożeniu wniosku o zwolnienie z wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł.
We wniosku skarżący podał, że w dniach od 19 marca 2012 r. do 27 marca 2012 r., z uwagi na znaczne pogorszenie się stanu jego zdrowia, przebywał w [...] Wojskowym Szpitalu Klinicznym w B. Obecnie oczekuje na przyjęcie go do innego szpitala. Z tego powodu nie był w stanie wykonać zarządzenia z dnia 6 marca 2012 r.
W uzupełnieniu wniosku skarżący podał, że od 1980 r. jest inwalidą, a od sierpnia 2000 r. jest trwale i całkowicie niezdolny do samodzielnej egzystencji. Obecny stan jego zdrowia wymaga zaś długotrwałego leczenia.
Na dowód swych twierdzeń skarżący przedstawił Kartę informacyjną leczenia szpitalnego w [...] Wojskowym Szpitalu Klinicznym z Polikliniką w B. z dnia 27 marca 2012 r., z której wynika, iż we wskazanym wyżej okresie przebywał na oddziale psychiatrycznym tego szpitala, oraz że ma kłopoty ze zdrowiem psychicznym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie termin do uiszczenia wpisu od skargi upłynął dnia 19 marca 2012 r.
Przepisy art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.); dalej: p.p.s.a., przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy zainteresowany uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu, wniosek o przywrócenie zostanie złożony w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu i gdy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.
Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. (...) (art. 88 p.p.s.a.).
Z uwagi na charakter schorzenia skarżącego, zdaniem Sądu, trudno jednoznacznie ustalić, kiedy rozpoczął bieg siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Terminu tego nie wskazał również skarżący. Jednakże należy zauważyć, iż ustawodawca nie nakłada na stronę składającą wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności, obowiązku uprawdopodobnienia zachowania wspomnianego siedmiodniowego terminu określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a. Jeżeli zatem strona nie wskazała okoliczności dotyczących jego zachowania, zaś Sąd nie jest w stanie z całą pewnością ustalić, iż strona terminu tego nie zachowała, powinien rozpoznać przedmiotowy wniosek merytorycznie, tzn. uwzględnić go lub oddalić (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2011 r., sygn. akt I OZ 65/11, publ. CBOSA).
W niniejszej sprawie skarżący wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi uzasadniając uchybienie terminowi swoim złym stanem zdrowia psychicznego, w związku z którym przebywał w szpitalu i który negatywnie wpływa na podejmowane przez niego czynności. Na potwierdzenie złego stanu zdrowia skarżący przedstawił kartę informacyjną z leczenia szpitalnego sporządzoną przez lekarza psychiatrę, z której wynika, iż cierpi na zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany.
Uzasadnione jest zatem w opinii Sądu twierdzenie, iż skarżący cierpi na przewlekłe schorzenie psychiczne, które z samej swej natury wpływa na percepcję strony, jej ocenę rzeczywistości, koncentrację czy pamięć. W tej sytuacji zaś, w sposób oczywisty, wykazany został brak winy strony w uchybieniu terminu.
Z tych względów, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.