Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2016 r., na posiedzeniu niejawnym, zażalenia A. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wr 317/14, odrzucające skargę kasacyjną A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wr 317/14, oddalającego skargę Z. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, postanawia: odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, postanowieniem z dnia 2 lipca 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wr 317/14, odrzucił skargę kasacyjną wniesioną osobiście przez A. D. (dalej: skarżący) od wyroku Sądu z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wr 317/14, oddalającego skargę Z. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego.
Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 13 lipca 2015 r.
Pismem z 16 lipca 2015 r., które wpłynęło do tutejszego Sądu w dniu 21 lipca 2015 r., skarżący wniósł zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, które zostało sporządzone przez niego osobiście.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej: p.p.s.a.) zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej.
Stosownie natomiast do treści art. 194 § 4 zd. 1 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
Wyjątek od tej zasady sformułowany w odpowiednio stosowanym art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a dopuszcza możliwość sporządzenie zażalenia, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będących stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli zażalenie wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka, zaś w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami a także w sprawach własności przemysłowej odpowiednio przez doradców podatkowych oraz rzeczników patentowych.
W rozpoznawanej sprawie zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej zostało sporządzone osobiście przez skarżącego, który pomimo świadomości istnienia obowiązku sporządzenia zażalenia przez podmiot do tego uprawniony, o czym został skutecznie pouczony w piśmie z 8 lipca 2015 r. (punkt 5 pouczenia), postanowił jednakże samodzielnie zainicjować postępowanie odwoławcze.
Stąd też nie ma wątpliwości, że zażalenie nie spełnia ustawowego wymogu sporządzenia go przez profesjonalnego pełnomocnika, zaś skarżący nie należy do kręgu osób wymienionych w art. 194 § 4 w zw. z art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a.
W tej sytuacji zażalenie - jako niedopuszczalne - należało odrzucić na podstawie art. 178 w zw. z art. 198 p.p.s.a., o czym orzeczono w sentencji niniejszego postanowienia.