Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2016 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi T. S. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 17 października 2014 r. o wydanie zaświadczenia (data wpływu 20 października 2014 r.) postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z 28 sierpnia 2015 r. T. S. (zwana dalej stroną lub skarżącą) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. polegającej na zwłoce w rozpoznaniu jej wniosku z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie zaświadczenia.
W odpowiedzi na skargę organ - pomijając ocenę zarzutów strony skarżącej - przedstawił przebieg postępowania zainicjowanego powołanym żądaniem, z którego wynikało, że żądanie skarżącej objęte wnioskiem z dnia 20 października 2014 r. zostało rozpatrzone i wydane zaświadczenie o numerze [...], a zaświadczenie zawierało informację, że skarżąca nie korzystała z pomocy w naturze ani nie pobierała świadczeń w postaci zasiłku celowego specjalnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie wskazać należy, że wniesienie skargi a następnie jej rozpoznanie wywołuje skutki zarówno procesowe jak i materialnoprawne. Jedną z konsekwencji procesowych związanych z rozpoznaniem skargi jest tzw. powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) oznaczająca, że pomiędzy tymi samymi stronami w zakresie tego samego przedmiotu sporu zostało prawomocnie zakończone postępowanie i nie można w tym samym zakresie zainicjować w przyszłości kolejnej sprawy.
Powyższa zasada została unormowana w art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), stanowiącym o obowiązku odrzucenia skargi jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Wobec tego stwierdzenie, że sprawa została już prawomocnie osądzona stanowi przeszkodę do prowadzenia postępowania sądowego ze skarg tego samego podmiotu i na ten sam akt administracyjny, bądź to samo działanie lub bezczynność organu.
Odnosząc powyższe uwagi do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu została już prawomocnie zakończona sprawa ze skargi T. S. na opisaną na wstępie bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. Bowiem wyrokiem z dnia 5 lutego 2016 r., sygn. akt IV SAB/Wr 283/15 tutejszy Sąd oddalił ww. skargę w całości.
Analiza akt wskazanej sprawy bezsprzecznie dowodzi, że przedmiotem orzeczenia była zarzucana organowi bezczynność w zakresie rozpoznania wniosku skarżącej z dnia 17 października 2014 r., który wpłynął do organu w dniu 20 października 2014 r., a zawierał żądanie wydania zaświadczenia.
Obie sprawy są zatem tożsame zarówno pod względem podmiotów jak i przedmiotu.
Mając powyższe na uwadze, skarga wniesiona w niniejszej sprawie nie mogła okazać się skuteczna, gdyż postępowanie w tym zakresie zostało już zakończone wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 5 lutego 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wr 283/15.
Stąd też Sąd zobligowany był do zastosowania art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a. i odrzucenia skargi w niniejszej sprawie