Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. D. o przywrócenie terminu do złożenia skargi na bezczynność Prezydenta Miasta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego postanawia : odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 3 lutego 2015 r. M. D. (dalej: skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W. Jednocześnie w skardze skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia z tym uzasadnieniem , że uchybił terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy, a na skutek błędnego pouczenia o środkach zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Przepis art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270ze zm.) - dalej p.p.s.a. przewiduje , że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Z powyższego przepisu wynika zatem, że procedowanie nad wnioskiem o przywrócenie terminu możliwe jest jedynie w sytuacji uchybienia określonemu terminowi.
Stosownie do treści art. 88 p.p.s.a. Sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym wniosek o przywrócenie terminu , jeżeli jest spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny. Przy czym o niedopuszczalności wniosku o przywrócenie terminu z mocy ustawy można mówić, m.in. w sytuacji, gdy strona nie uchybiła określonemu terminowi (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II. kom. do art. 88 i M. Romańska, H. Knysiak-Molczyk, T. Woś Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis 2007 kom. do art. 88).
Z taką sytuacją mamy do czynienia w badanej sprawie , w której , przedmiotem skargi jest bezczynność organu administracji publicznej. Wskazać w tym miejscu należy ,że skargi na bezczynność organu mogą być wniesione w każdym czasie, z tym, że zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. strona winna w pierwszej kolejności wyczerpać przysługujące w sprawie w administracyjnym toku postępowania środki zaskarżenia. W tego typu sprawach jest to, stosownie do treści art. 37 § 1 kpa zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie. Jak wynika z materiału aktowego sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z [...] nr [...] uznało wniesione przez skarżącego zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania za nieuzasadnione. Jednakże wydanie wspomnianego postanowienia nie ma żadnego wpływu na liczenie terminu do wniesienia skargi na bezczynność do sądu. W tym kontekście należy stwierdzić, że skarżący nie uchybił terminowi do wniesienia skargi i tym samym przedmiotowy wniosek przedstawia się jako niedopuszczalny .
Stwierdzenie powyższego obligowało Wojewódzki Sąd Administracyjny do jego odrzucenia na podstawie art. 88 w zw. z art. 86 § 1 p.p.s.a.