Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie rozpatrzenia podania z dnia 18 listopada 2013 r. postanawia: I. odrzucić skargę; II. odmówić zawieszenia postępowania sądowego.
W dniu 6 marca 2014 r. [...] wniósł do tutejszego Sądu skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie rozpatrzenia podania z dnia 18 listopada 2013 r.
Jednocześnie w skardze zawarł wniosek o zawieszenie postępowania sądowego w niniejszej sprawie.
Na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 maja 2014 r. skarżący został wezwany do wykazania, czy przed wniesieniem skargi do Sądu wezwał Kolegium do usunięcia naruszenia prawa w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie skutecznie doręczono skarżącemu w dniu 27 maja 2014 r.
Mimo upływu zakreślonego terminu skarżący nie wykazał, że wezwał stosowny organ do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty i czynności wskazane w art. 3 § 2 pkt 1 - 7 i w § 3, a także na bezczynności organów administracji publicznej lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a omawianej ustawy.
Zgodnie z art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy zaś rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku skargi na bezczynność, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 § 1 k.p.a. Zgodnie ze wskazanym przepisem na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Niewyczerpanie środków zaskarżenia sprawia, że wniesienie skargi nie jest dopuszczalne i obliguje sąd administracyjny do jej odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Mając na uwadze, że w administracyjnym toku postępowania przepisy prawa nie przewidują organu wyższego stopnia nad samorządowym kolegium odwoławczym, skarga na bezczynność tego organu winna zostać poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, skierowanym do tego organu.
Pomimo wezwania Sądu, skarżący nie wykazał, że przed wniesieniem niniejszej skargi wezwał Samorządowe Kolegium Odwoławcze do usunięcia naruszenia prawa. Nie ulega zatem wątpliwości, że skarżący nie dopełnił wskazanego w art. 52 § 1 p.p.s.a. warunku dopuszczalności skargi.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., orzekł jak w pkt I sentencji postanowienia.
Brak również podstaw do zawieszenia postępowania sądowego zgodnie z żądaniem skargi. Omówiona bowiem sprawa ma samoistny charakter i nie wiąże się z jakimkolwiek postępowaniem prowadzonym z inicjatywy procesowej skarżącego. Przepisy art. 56 i art. 124 § 1 pkt 6 p.p.s.a. nie mają tu zastosowania.
Z tego względu należało odmówić zawieszenia postępowania sądowego w sprawie określonej w sentencji postanowienia.