Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner w dniu 22 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie z wniosku J. R. o przyznanie prawa pomocy (dotyczącego skargi na bezczynność Prezydenta Miasta G. w przedmiocie zasiłku celowego), w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych postanawia: umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy;
W dniu 25 stycznia 2010 r. J. R. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Prezydenta Miasta G. w przedmiocie przyznania mu zasiłku celowego. W skardze tej zawarty został wniosek o przyznanie prawa pomocy "w zakresie całkowitym - jako osobie ubogiej, w tym zwolnienie od kosztów sądowych".
Z uwagi na fakt, iż powyższe żądanie nie zostało zgłoszone w wymaganej przepisami formie, zarządzeniem z dnia 2 lutego 2010 r. stronę wezwano o złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, według ustalonego wzoru.
J. R. przedłożył rzeczony formularz w dniu 18 lutego 2010 r., wyraźnie precyzując w jego treści, iż wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych.
Referendarz sądowy zważył, co następuje.
Na wstępie trzeba podnieść, że wniosek J. R. obejmuje swym zakresem zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie zainicjowanej jego skargą na bezczynność Prezydenta Miasta G. w przedmiocie przyznania mu zasiłku celowego, będącego jednym ze świadczeń wymienionych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r., Nr 115, poz. 728 ze zm.).
Tymczasem w myśl art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Oznacza to, że w sprawie, której niniejszy wniosek dotyczy, skarżący korzysta ze zwolnienia od kosztów sądowych z mocy samego prawa, a w rezultacie postępowanie w kwestii zwolnienia go od rzeczonych kosztów jest bezprzedmiotowe i z tego powodu należało je umorzyć działając na podstawie art. 161 §1 pkt 3 i §2 p.p.s.a. w związku z art. 258 §1 i §3 tej ustawy.