Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska, po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku G.W. na Stowarzyszenie A - Zarząd Oddziału w K. w przedmiocie wymierzenia grzywny Stowarzyszeniu A - Zarząd Oddziału w K. za nieprzekazanie sądowi skargi na bezczynność wraz z aktami administracyjnymi i odpowiedzią na skargę w przedmiocie informacji publicznej postanawia 1. wymierzyć Stowarzyszeniu A - Zarządowi Oddziału w K. grzywnę w wysokości [...] złotych; 2. zasądzić od organu na rzecz skarżącego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] r. G.W. złożył do Sądu wniosek o wymierzenie Stowarzyszeniu A - Zarządowi Oddziału w K. grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. Wnioskodawca wskazał, że wystąpił z wnioskiem o udostępnienie spisu wszystkich umów, jakie zostały zawarte pomiędzy Urzędem M., a Stowarzyszeniem, natomiast organ nie wykonał w terminie zgłoszonego żądania. W konsekwencji wnioskujący za pośrednictwem organu złożył skargę na jego bezczynność w przedmiocie informacji publicznej, jednakże organ nie poczynił żadnych działań w celu nadania skardze prawidłowego biegu.
W odpowiedzi na wyżej opisany wniosek pełnomocnik organu wniósł o odrzucenie wniosku o wymierzenie grzywny jako niedopuszczalnego. W uzasadnieniu wskazano, iż Stowarzyszenie A Oddział w K. nie jest objęte zakresem podmiotowym ustawy o dostępie do informacji publicznej. Ponadto Stowarzyszenie nie jest samorządem zawodowym. Tym samym nie można przyjąć, iż Stowarzyszenie jest zobowiązane do udzielania informacji publicznej.
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (sygn. akt IV SO/GL 9/09) odrzucił wniosek o wymierzenie organowi grzywny. Sąd podzielił pogląd pełnomocnika Stowarzyszenia, iż informacje dotyczące go nie stanowią informacji publicznej, a samo Stowarzyszenie nie mieści się w katalogu podmiotów obowiązanych do udzielania informacji publicznej, dlatego też osoba zwracająca się do Stowarzyszenia z wnioskiem w tym przedmiocie nie może oczekiwać na załatwienie jej sprawy w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Szczególnie błędnym byłoby stanowisko, iż Stowarzyszenie może wydać w sprawie decyzję administracyjną. Tym samym nie można zarzucać mu pozostawania w bezczynności, a wniosek o wymierzenie grzywny podlegał odrzuceniu jako niedopuszczalny na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a.
Na skutek wniesionego przez skarżącego zażalenia Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2010 r., sygn. akt I OZ 125/10, uchylił zaskarżone postanowienie. NSA uznał za niezasadne stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uznające, że działalność Stowarzyszenia ma jedynie charakter naukowy, kulturalny i chroniący środowisko, co wyłącza je z kręgu podmiotów obowiązanych do udzielania informacji publicznej. Nie przyjęto również tezy, że złożenie wniosku o udzielenie informacji publicznej skierowane do Stowarzyszenia nie wszczyna postępowania w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, a samo Stowarzyszenie nie może pozostawać w bezczynności.
Z powyższych względów chybione jest stanowisko o niedopuszczalności wniosku o wymierzenie Stowarzyszeniu grzywny w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a. Oznaczałoby to bowiem, iż Stowarzyszenie nie ma obowiązku przekazania sądowi administracyjnemu skargi na działanie lub bezczynność tego podmiotu, co nie jest właściwe w świetle powyższych ustaleń. Zważyć bowiem trzeba, iż w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. Sąd bada przede wszystkim wykonanie przez organ obowiązków określonych w art. 54 § 2 powołanej ustawy. Ten zaś przepis nakazuje organowi przekazanie sądowi administracyjnemu skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w określonym terminie.