Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku L. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych postanawia: umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy;
W dniu 24 maja 2010 r. do Sądu wpłynął urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym L. B. zażądał zwolnienia od kosztów sądowych powołując się na trudną sytuację materialną. W rubryce nr 3 rzeczonego formularza strona określiła, że przedmiotem skargi, do której wniosek ten się odnosi jest "decyzja z dnia [...], nr [...]" wydana przez "Prezydenta K. - Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w K.", w przedmiocie "odmowy dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego w 2010".
Z akt sprawy wynika, że chodzi tu o pismo (oznaczone wskazanymi wyżej datą i numerem), w którym Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. zawiadomił L. B. o nie przyznaniu mu wspomnianego dofinansowania.
W świetle powyższego należy podnieść, że w sprawie, której rozpoznany wniosek dotyczy, wyżej wymieniony korzysta ze zwolnienia od kosztów sądowych z mocy samego prawa.
Nie budzi bowiem wątpliwości, że jego intencją jest kwestionowanie działania organu administracji publicznej w zakresie dotyczącym dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego. Tymczasem art. 239 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) określa jednoznacznie, że strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących świadczeń rehabilitacyjnych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
W konsekwencji, postępowanie zainicjowane niniejszym wnioskiem jest bezprzedmiotowe i z tego powodu należało je umorzyć działając na podstawie art. 161 §1 pkt 3 i §2 p.p.s.a. w związku z art. 64 §3 oraz w oparciu o art. 258 §1 i §3 tej ustawy.