Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Kozicka po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z.R. w przedmiocie rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu oraz sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu w sprawie odmowy przyznania zasiłku okresowego w kwestii wniosku Z.R. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 10 czerwca 2014 r. p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu.
Postanowieniem z dnia 8 listopada 2013 r. sygn. akt I OW 271/13 Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach do rozpoznania wniosku Z.R. o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu i w Opolu od orzekania w sprawie odmowy przyznania zasiłku okresowego.
Następnie postanowieniem z dnia 10 czerwca 2014 r. tut. Sąd odmówił wnioskodawcy przyznania prawa pomocy z uwagi na nieudokumentowanie danych zawartych we wniosku z dnia 11 marca 2014 r.
Odpis wyżej wymienionego postanowienia wraz z pouczeniem, że na to postanowienie przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 7 dni od daty jego doręczenia, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zostało wnioskodawcy skutecznie doręczone w dniu 20 czerwca 2014 r., co wynika z dokumentu zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sądowych (k. 64).
W dniu 27 czerwca 2014 r. Z.R. złożył w biurze podawczym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zażalenie na postanowienie z dnia 10 czerwca 2014 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia tego zażalenia. W treści powyższego wniosku wskazał, iż nie z jego winy doszło do uchybienia terminowi, gdyż odpowiedzialność za opóźnienia w przekazaniu zażaleń ponosi Prezes Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Ponadto wnioskodawca dodał, że jego zdaniem "składając pismo procesowe w najbliższym miejscowo sądzie administracyjnym nie uchybił zawitemu terminowi, gdyż pismo zostało złożone przed jego upływem".
Zażalenie Z.R. z dnia 27 czerwca 2014 r. na postanowienie z dnia 10 czerwca 2014 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia tego zażalenia zostało przekazane do tut. Sądu w dniu 1 lipca 2014 r. (data nadania w urzędzie pocztowym).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Jednakże zgodnie z art. 87 § 1, § 2 oraz § 4 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Poza tym na postanowienie co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy przysługuje wnioskodawcy zażalenie (art. 252 § 3 P.p.s.a.). Zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia (art. 194 § 2 P.p.s.a.).
Na podstawie aktualnego orzecznictwa sądów administracyjnych należy zauważyć, iż o braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu natomiast zalicza się m.in.: stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe (powódź, pożar), nagłą chorobę strony lub jej pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (por. postanowienie NSA z dnia 4 lutego 2014 r., sygn. akt II OZ 97/14, LEX nr 1443400). Ponadto wnioskodawca żądając przywrócenia terminu, musi jednocześnie przyznawać, że termin nie został dochowany. Twierdząc, że czynność wykonał w terminie, podważa istotę wniosku o przywrócenie terminu (por. postanowienie NSA z dnia 13 maja 2013 r., sygn. akt II FZ 228/13, LEX nr 1318900).