Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. D. o wymierzenie Komendantowi Głównemu Straży Pożarnej grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński, , po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. D. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. D. o wymierzenie Komendantowi Głównemu Straży Pożarnej grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. postanawia: - odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.

Uzasadnienie

Z. D. pismem z 29 września 2015 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie Komendantowi Głównemu Straży Pożarnej grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2016 r. skarżący został wezwany do uiszczenia - w terminie 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem odrzucenia skargi - wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł. Przesyłkę Sądu zawierającą odpis ww. zarządzenia skarżąca odebrał osobiście w dniu 22 lutego 2016 r.

Postanowieniem z dnia 14 marca 2016 r., sygn. akt IV SO/Wa 1/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Z. D. jako nieopłaconą. W uzasadnieniu wskazano, że skarżący został prawidłowo wezwany do uiszczenia wpisu, a w siedmiodniowym terminie na dokonanie tej czynności, który upłynął w dniu 29 lutego 2016 r. wpis nie został uiszczony (w tym terminie skarżący nie złożył też wniosku o przyznanie prawa pomocy).

W dniu 7 marca 2016 r. (data stempla pocztowego) skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sadowych oraz wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 6 kwietnia 2016 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy we wnioskodawcami zakresie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - w skrócie: "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie do art. 86 § 2 P.p.s.a. przywrócenie terminu nie jest jednak dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego. Z kolei w myśl art. 88 P.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Wniosek skarżącego z dnia 7 marca 2016 r. (data nadania, koperta, k. 42 akt sąd.) o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy jest niedopuszczalny (por. postanowienie NSA w Warszawie z dnia 16 października 2009 r., o sygn. akt II FZ 421/09, dostępne na stronie internetowej: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Trzeba zauważyć, że prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym, o czym stanowi art. 245 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przy czym wniosek o przyznanie prawa pomocy może być przez stronę składany na każdym etapie postępowania, do czasu jego zakończenia, co wynika z uregulowania zawartego w art. 243 § 1 p.p.s.a. Oznacza to, że nie ma określonego ustawą terminu do jego wniesienia. To z kolei oznacza, że terminu takiego nie można przekroczyć, a więc wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy, jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu na podstawie art. 88 p.p.s.a.

W rozpoznawanej sprawie skarżący nie złożył wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.

Złożenie zaś wniosku o przyznanie prawa pomocy po upływie zakreślonego terminu do uiszczenia wpisu, nie ma żadnego wpływu na obowiązek strony uiszczenia opłat, do których została wezwana na mocy prawomocnych zarządzeń w tym przedmiocie.

Biorąc powyższe pod uwagę, na podstawie art. 88 w zw. z art. 86 § 2 w zw. z art. 16 § 2 P.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1