Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S. P. o wymierzenie Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa grzywny za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy w sprawie ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia wniosku postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
S. P. złożył do Sądu wniosek o wymierzenie Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa grzywny za nieprzekazanie Sądowi skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy w sprawie ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z 1 kwietnia 2015 r. o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] marca 2014 r. nr [...].
Wniosek o wymierzenie grzywny cofnięto pismem z 4 maja 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Wniosek o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie Sądowi skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy jest wnioskiem, o którym mowa w art. 63 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.".
Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze.
Zgodnie z art. 60 w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a. wnioskodawca może cofnąć wniosek. Cofnięcie wniosku wiąże Sąd. Jednakże Sąd uzna cofnięcie wniosku za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu dotkniętego wadą nieważności.
Sąd uznał cofnięcie wniosku za dopuszczalne, ponieważ nie zmierza ono do obejścia prawa ani nie powoduje utrzymania w mocy aktu dotkniętego wadą nieważności.
Wobec powyższego Sąd orzekł o umorzeniu postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 161 § 2 P.p.s.a.