Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K. J., M. W., E. K., S. J., E. K., K. J., M. J., W. J., A. C. oraz B. J. o wymierzenie grzywny Prezydentowi [...] za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie przyznania odszkodowania za nieruchomość postanawia: 1) wymierzyć Prezydentowi [...] grzywnę w wysokości 1.000 zł (słownie: jeden tysiąc złotych), 2) zasądzić od Prezydenta [...] solidarnie na rzecz K. J., M. W., E. K., S. J., E. K., K. J., M. J., W. J., A. C. oraz B. J. kwotę 580 zł (słownie: pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pełnomocnik K. J., M. W., E. K., S. J., E. K., K. J., M. J., W. J., A. C. oraz B. J. wnioskiem z 16 maja 2016 r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie grzywny Prezydentowi [...] za nieprzekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę na niewykonanie prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 maja 2015 r. sygn. akt IV SAB/Wa 131/15 w przedmiocie przyznania odszkodowania za nieruchomość. Ponadto pełnomocnik wnioskodawców wniósł o zasądzenie kosztów postępowania. Do wniosku dołączono dowód nadania powyższej skargi.
W odpowiedzi na wniosek Prezydent [...] poinformował, że akta sprawy wraz ze skargą na niewykonanie wyroku przesłane zostały do Sądu przy piśmie z 9 czerwca 2016 r. Organ wyjaśnił, że opóźnienie w przekazaniu skargi wynikało z bardzo dużej ilości spraw wpływających w zakresie odszkodowania za nieruchomości.
Z urządzeń ewidencyjnych Sądu wynika, że przedmiotowa skarga nie została do dnia rozpoznania wniosku przekazana do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718) - zwanej dalej "P.p.s.a.", organ którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Według zaś art. 55 § 1 P.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków przekazania skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy w wyznaczonym ustawą terminie, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy.
Grzywna przewidziana w powołanym art. 55 § 1 P.p.s.a., jest środkiem dyscyplinującym organ administracji w przesłaniu przez niego skargi do sądu wraz z aktami sprawy bez zbędnej zwłoki, w terminie ustawowo do tego wyznaczonym. Celem ukarania organu grzywną jest zapobieżenie przedłużaniu postępowania sądowoadministracyjnego przez organ poprzez opóźnianie przesłania stosownych dokumentów, określonych w art. 54 § 2 P.p.s.a. Ponadto wymierzenie grzywny, poza funkcją represyjną, pełni także funkcję prewencyjną i służy zapobieganiu naruszeniom prawa przez organ w przyszłości.
W rozpatrywanej sprawie skarga z 7 grudnia 2015 r. złożona przez wnioskodawców na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 maja 2015 r. sygn. akt IV SAB/Wa 131/15 wpłynęła do organu 10 grudnia 2015 r., co wynika z potwierdzenia nadania dołączonego do wniosku o wymierzenie grzywny. Organ powinien zatem przekazać skargę wraz z odpowiedzią i aktami sprawy najpóźniej do dnia 11 stycznia 2016 r. Jak wynika z urządzeń ewidencyjnych Sądu, skarga, mimo zapewnień organu, nie wpłynęła dotychczas do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W rozpatrywanej sprawie zostały zatem spełnione przesłanki do ukarania organu grzywną za naruszenie art. 54 § 2 P.p.s.a.
Wysokość wymierzonej grzywny jest w ocenie Sądu adekwatna do stwierdzonego przez Sąd uchybienia organu i mieści się w granicach określonych w art. 154 § 6 P.p.s.a., który stanowi, że grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Jednocześnie należy wskazać, że ustalenie wysokości wymierzonej grzywny pozostawione zostało miarkowaniu Sądu, a jedynie górną granicę określono w powołanym wyżej art. 154 § 6 P.p.s.a. W tej sytuacji Sąd uznał, że grzywna w wysokości 1000 zł będzie adekwatna do skali naruszenia przez organ obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 54 § 2 i art. 154 § 6 P.p.s.a., orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji. O zwrocie kosztów postępowania postanowiono na mocy art. 209 w zw. z art. 64 § 3 i art. 205 § 2 P.p.s.a.