Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi Z. R. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. akt IV SO/Wa 24/14 odrzucającym wniosek Z. R. o wymierzenie grzywny Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za nieprzekazanie skargi z dnia 11 kwietnia 2014 r. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. akt IV SO/Wa 24/14 odrzucił wniosek Z. R. o wymierzenie grzywny Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za nieprzekazanie skargi z dnia 11 kwietnia 2014 r. - wobec nieuzupełnienia braków fiskalnych wniosku. Trafność tego rozstrzygnięcia potwierdzona została postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2014 r., sygn. akt I OZ 937/14 oddalającym zażalenie.
Skargą z dnia 14 listopada 2014 r., złożoną osobiście w Biurze Podawczym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Z. R. wystąpił o wznowienie postępowania zakończonego powyższym postanowieniem Sądu z dnia 23 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przy piśmie z dnia 17 listopada 2014 r. przekazał tę skargę tutejszemu Sądowi jako właściwemu do jej rozpoznania. W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że na skutek otrzymanego w dniu 30 czerwca 2014 r. wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od wniosku o wymierzenie organu grzywny, złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu wniosek o przyznanie prawa pomocy, jednakże wniosek ten został mu zwrócony jako mylnie wniesiony do niewłaściwego sądu, z czym skarżący się nie zgadza, twierdząc, że nastąpiło to wbrew jego woli i prawu, gdyż o miejscu rozpoznania sprawy decyduje skarżący i miejsce jego zamieszkania. W dalszej części uzasadnienia skarżący polemizuje z uzasadnieniem powyższego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2014 r. i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2014 r., twierdząc, że postanowienie z dnia 23 lipca 2014 r. zamyka mu drogę do sądu oraz narusza jego życie i zdrowie, a także narusza wszystkie możliwe krajowe ustawy i konwencje międzynarodowe, włącznie z "konwencją o ochronie praw człowieka i obywatela". Skarżący nie zgadza się z twierdzeniem Sądów, że uchybił terminowi do uiszczenia wpisu sądowego od wniosku o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie skargi, twierdząc, że na mocy art. 239 pkt 1 lit. e ppsa jest on w całości zwolniony od kosztów, w tym także w sprawie wniesionej w trybie art. 55 § 1 ppsa.
W uzasadnieniu postanowienia z dnia 22 października 2014 r., sygn. akt I OZ 937/14 oddalającego zażalenie Z. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2014 r., Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że skarżący nie jest w przedmiotowej sprawie zwolniony od kosztów sądowych z mocy prawa, a ponadto stwierdził, że konsekwencją błędnego skierowania wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych do innego sądu i nieuiszczenia wpisu sądowego było odrzucenie wniosku o wymierzenie grzywny. Ewentualne uwzględnienie wniosku skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych na obecnym etapie postępowania, nie skutkowałoby więc zwolnieniem go z obowiązku uiszczenia wpisu od prawomocnie odrzuconego wniosku o wymierzenie grzywny.
Do skargi dołączony został na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.