Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA: - Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku C. D. o zasądzenie kosztów postępowania w sprawie ze skargi C. D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2010 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: zasądzić od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz C. D. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
C. D., reprezentowany przez adwokata, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2010 r. znak: [...]. Decyzją tą organ odwoławczy, na zasadzie art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, uchylił w całości decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2000 r. i umorzył postępowanie w pierwszej instancji. W skardze zawarto m.in. wniosek o uwzględnienie skargi w całości przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju i o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Z akt sprawy wynika, że strona uiściła wpis od skargi w wysokości 200 zł oraz opłatę skarbową za złożenie dokumentu pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, decyzją z dnia [...] lutego 2011 r., wydaną na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, uchylił w całości zaskarżoną decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2010 r. znak: [...] i na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2000 r.
W aktach postępowania administracyjnego znajduje się opisana decyzja z dnia [...] lutego 2011 r. wraz z dowodem jej doręczenia pełnomocnikowi skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 199 ppsa strony ponoszą koszty postępowania zgodnie ze swoim udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Wykładnia celowościowa art. 201 § 1 ppsa, wskazuje, że uwzględnienie skargi na podstawie art. 54 § 3 ppsa - w trybie tzw. autokontroli - skutkuje po stornie Sądu, do którego skargę wniesiono obowiązkiem zasądzenia od organu administracji poniesionych przez stronę skarżącą kosztów postępowania.
Do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony (art. 205 § 2 ppsa).
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł.
Z kolei do kosztów sądowych, zgodnie z art. 211 ppsa, zalicza się opłaty sądowe oraz zwrot wydatków. Do niezbędnych kosztów postępowania poniesionych przez skarżącego należy więc zaliczyć również wpis od skargi w kwocie 200 zł oraz wydatek w postaci opłaty skarbowej w wysokości 17 zł za złożenie do akt dokumentu pełnomocnictwa.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 201 § 1 ppsa oraz art. 205 § 2 w zw. § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia i art. 211 ppsa, orzeczono jak w postanowieniu.