Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. R. o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. za nieprzekazanie Sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie postanawia: odrzucić wniosek.
Pismem z dnia 22 maja 2018 r. Z. R. (zwany dalej stroną lub wnioskodawcą) wystąpił z wnioskiem o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. za nieprzekazanie tutejszemu Sądowi jego skargi z dnia 9 kwietnia 2018 r., zarejestrowanej pod sygnaturą IV SA/Wr 241/18 a dotyczącej decyzji Prezydenta W. z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego, wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę w ustawowym terminie.
Ustosunkowując się do powyższego wniosku organ podkreślił, że w dniu 9 kwietnia 2018 r. wpłynęło do niego pismo skarżącego zatytułowane jako " skarga-apelacja na (...) decyzję Prezydenta Miasta W. - MOPS ZTPS1 z dnia [...] stycznia 2018 r. (...) [...], jaka została decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. o nr [...] z [...] lutego 2018 r. utrzymana". W związku z tym, że we wskazanym piśmie strona powoływała się na ostateczną decyzję organu drugiej instancji, na którą przysługiwała skarga do sądu administracyjnego wnoszona za pośrednictwem tego organu, w dniu 11 kwietnia 2018 r. pismo to zostało przekazane Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu we W. wraz z aktami sprawy. Wskazany tryb działania wynikał bowiem z orzecznictwa sądowoadministracyjnego, podkreślającego że w razie wniesienia skargi do niewłaściwego organu jest on zobowiązany przesłać ją właściwemu organowi administracji publicznej w celu nadania jej dalszego biegu. Tak też stało się w niniejszej sprawie. Dlatego - w ocenie organu pomocy społecznej - wniosek strony o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej p.p.s.a.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
Organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (§ 2).
Stosownie do treści art. 55 § 1 p.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a, a więc do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Na wstępie podkreślić należy, że instytucja wymierzenia organowi grzywny w sytuacji niewywiązania się z nałożonych na niego ustawowych obowiązków w zakresie postępowania sądowoadministracyjnego ma charakter mieszany: dyscyplinujący, restrykcyjny i prewencyjny. Mobilizuje ona bowiem organ do niezwłocznego przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, a jednocześnie stanowi sankcję za niedokonanie tych czynności w wymaganym terminie. Zapobiega także naruszeniom tego obowiązku w przyszłości (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2017 r., sygn. akt I OZ 1702/17, z dnia 6 czerwca 2014 r., sygn. akt I OZ 429/13 oraz z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. akt I OZ 72/14 - dostępne w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).