Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków Po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznego w Ś.- Z. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Kierownikiem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznego w Ś.- Z. a Dyrektorem Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w P. w przedmiocie przyznania zasiłku stałego postanawia: uznać się niewłaściwym i przekazać sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu
Pismem z dnia 7 lipca 2017 r. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś.- Z. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Kierownikiem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś.- Z. a Dyrektorem Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w P. w sprawie przyznania zasiłku stałego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Jak stanowi art. 13 § 1 p.p.s.a., wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. spory, o których mowa w art. 4 powoływanej ustawy rozstrzygane są przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Z przytoczonych przepisów wynika jednoznacznie, że sądem właściwym do rozpoznania wniosku o rozstrzygnięcie przedmiotowego sporu o właściwość będzie Naczelny Sąd Administracyjny. Dlatego też tutejszy Sąd uznając się niewłaściwym, zobowiązany był do przekazania sprawy sądowi właściwemu zgodnie z dyspozycją art. 59 § 1 p.p.s.a., o czym orzeczono jak w sentencji niniejszego postanowienia.