Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Henryk Ożóg, Sędziowie sędzia WSA Olga Białek, sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Markiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 r. sprawy z wniosku A. O. o wymierzenie grzywny Rektorowi Wyższej Szkoły Menedżerskiej w L. za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: I. wymierzyć Rektorowi Wyższej Szkoły Menedżerskiej w L. grzywnę w kwocie 2000 (słownie: dwa tysiące) złotych; II. zasądzić od Wyższej Szkoły Menedżerskiej w L. na rzecz skarżącego A. O. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 18 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przesłał Rektorowi Wyższej Szkoły Menedżerskiej w L. skargę A. O. z dnia 15 grudnia 2015 r. na bezczynność organu, wniesioną bezpośrednio do tut. Sądu (doręczenie w dniu 21 grudnia 2015 r.).
Pismem z dnia 9 października 2016 r. A. O. wniósł do tut. Sądu o wymierzenie Rektorowi Wyższej Szkoły Menedżerskiej w L. grzywny za nieprzekazanie tut. Sądowi skargi wraz z odpowiedzią na skargę. Jednocześnie strona wskazała, że pismem z dnia 27 sierpnia 2016 r. wezwała organ do udzielenia odpowiedzi na skargę.
W dniu 17 października 2016 r. tut. Sąd wezwał Rektora Wyższej Szkoły Menedżerskiej do złożenia odpowiedzi na wniosek skarżącego. Ponowne wezwanie zostało skierowane do organu w dniu 25 listopada 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wymierzenie grzywny jest zasadny.
Należy nadmienić, że na dzień orzekania w niniejszej sprawie, organ nie przesłał Sądowi skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Jak wynika z treści art. 54 § 2 p.p.s.a., wniesienie takiej skargi za pośrednictwem organu, którego bezczynność zaskarżono, skutkuje obowiązkiem przekazania jej właściwemu sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania.
W związku z wprowadzeniem pośredniego trybu wnoszenia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego ustawodawca przewidział w procedurze sądowoadministracyjnej instytucję mającą na celu zdyscyplinowanie organów nie wykonujących powyższego obowiązku. W tego rodzaju sytuacjach, zgodnie z art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. Wymierzenie jej uzależnione jest od łącznego zaistnienia dwóch warunków, tj. złożenia wniosku oraz niewykonania w ogóle lub wykonania po upływie ustawowego terminu obowiązku przewidzianego w art. 54 § 2 p.p.s.a.
Celem grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a., jest spełnienie funkcji dyscyplinującej, a także represyjnej. Funkcja represyjna realizowana przez wymierzenie grzywny, o której mowa w ww. przepisie, służy ochronie konstytucyjnego prawa do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki wyrażonej w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Pomimo iż regulacja konstytucyjna odnosi się do sądu, to jednak działanie sądu jest w tym wypadku uzależnione od wykonania przez organ obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. Z tej przyczyny ponosi on odpowiedzialność za uniemożliwienie albo utrudnienie realizacji tego prawa przez stronę. Poza tym grzywna z art. 55 § 1 p.p.s.a. pełni również funkcję prewencyjną, albowiem ukaranie grzywną służy zapobieganiu naruszenia prawa celem przewlekania postępowania sądowoadministracyjnego (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2012 r. sygn. akt I OZ 328/12).