Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 13 kwietnia 2018 r. sygn. akt IV SO/Wr 6/18 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. W. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: zmienić zaskarżone postanowienie referendarza sądowego i przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Pismem z dnia 19 lutego 2018 r. skarżący wniósł o umorzenie kosztów sądowych w kwocie 100 zł, uzasadniając powyższe brakiem środków pieniężnych na poniesienie tych kosztów. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że przebywa obecnie w zakładzie karnym i nie jest zatrudniony.
Pismem z dnia 2 marca 2018 r. poinformowano skarżącego, że powyższy wniosek o umorzenie kosztów sądowych został zakwalifikowany jako wniosek o przyznanie prawa pomocy złożony przed wszczęciem postępowania sądowego dotyczącego udostępnienia informacji publicznej oraz wezwano skarżącego do złożenia wniosku na wymaganym urzędowym formularzu. Jednocześnie wezwano skarżącego do nadesłania - na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 3169, dalej: p.p.s.a.) - w terminie 15 dni, pod rygorem rozpoznania przedmiotowego wniosku na podstawie danych zawartych w formularzu i aktach sprawy: kopii dokumentów źródłowych i wyjaśnień dotyczących aktualnej sytuacji majątkowej, tj.: zaświadczenia z zakładu karnego potwierdzającego, na jaki okres skarżący został osadzony w tym Zakładzie, czy jest zatrudniony, na jaki okres i w jakiej wysokości otrzymuje wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy i czy podlega ono zajęciu komorniczemu, czy otrzymuje zapomogę pieniężną oraz czy posiada środki pieniężne na koncie depozytowym do własnej dyspozycji, wymienione w art. 113 § 2 kkw. oraz środki pieniężne do dyspozycji po opuszczenia zakładu karnego, o których mowa w art. 126 kkw., wyjaśnienia czy skarżący otrzymuje pomoc od rodziny i w jakiej wysokości (dane te należało udokumentować za okres ostatnich trzech miesięcy), historię kont i lokat bankowych za okres ostatnich trzech miesięcy, wyjaśnienia czy posiada nieruchomości, w tym mieszkanie i kto w nim obecnie zamieszkuje oraz kto i w jakiej wysokości ponosi opłaty z tego tytułu.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, skarżący przesłał (w terminie) wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych wskazując, że od dnia 22 stycznia 2018 r. przebywa w zakładzie karnym. Koniec kary pozbawienia wolności przypada na marzec 2021 r. Wnioskujący obecnie nie pracuje, a do dyspozycji ma kwotę 125 zł, która została mu wypłacona w marcu na zakup w kantynie środków higienicznych i witamin. Dodał, że jest osobą bezdomną, nie posiada żadnego majątku i ma zadłużenie alimentacyjne na kwotę ponad 100.000 zł.
Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że skarżący prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie ma domu, mieszkania, oszczędności, ani przedmiotów i papierów wartościowych i wierzytelności. Strona podała jako zobowiązania i stałe wydatki alimenty (bez określenia ich wysokości).
Do wniosku skarżący dołączył postanowienie Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 14 lutego 2018 r. zwalniające go od uiszczenia opłaty stałej w wysokości 200 zł od skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu sądowym. Z treści uzasadnienia postanowienia wynika, że wniosek o zwolnienie od opłaty został uwzględniony z uwagi na nie osiąganie przez skarżącego dochodów i brak jakichkolwiek środków pieniężnych na poniesienie kosztów sądowych.