Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Bydgoszczy z dnia 15 lipca 2003 r. sygn. akt SA/Bd 1262/03 w sprawie ze skargi Z. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Koronowie z dnia 30 grudnia 2002 r. Nr IV/35/2002 w przedmiocie zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Z. K. w dniu 4 lutego 2004 r. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Bydgoszczy z dnia 15 lipca 2003 r.
Skarga ta została wniesiona w trybie przepisu art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 z późn. zm. ). Przepis ten dopuszcza możliwość, w określonej sytuacji, wniesienia skargi kasacyjnej od prawnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanego przed 1 stycznia 2004 r., na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2004 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Zgodnie zaś z art. 175 § 1 tej ustawy skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata bądź radcę prawnego.
W niniejszej sprawie skarga ta została wniesiona osobiście przez skarżącego, który nie jest, jak wynika to z oświadczenia jego pełnomocnika, ani adwokatem ani radcą prawnym. W tej sytuacji jako niedopuszczalna podlega ona odrzuceniu.
Wskazana w piśmie procesowym pełnomocnika skarżącego z dnia 8 sierpnia 2004 r. okoliczność, iż faktycznie skarga kasacyjna została sporządzona przez pełnomocnika skarżącego - radcę prawnego i tylko omyłkowo została podpisana i skierowana do sądu przez samego skarżącego, nie może zmienić faktu, że skarga kasacyjna wniesiona do sądu 4 lutego 2004 r., nie została sporządzona przez radcę prawnego ani adwokata. Wynika to bowiem jednoznacznie z treści skargi kasacyjnej. W nagłówku skargi wskazany został jako skarżący jedynie Z. K. i brak jest jakiejkolwiek wzmianki, że w jego imieniu wnosi tę skargę "radca prawny J. K.". Znajdujący się pod skargą podpis jest również jedynie podpisem samego skarżącego, a w uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżący używa wyrazów w pierwszej osobie liczby pojedynczej (str. 6 uzasadnienia).
W takiej sytuacji nie ma znaczenia prawnego kto faktycznie napisał skargę kasacyjną, bowiem z wniesionej skargi wynika, że sporządził ją skarżący, chociaż nie jest radcą prawnym ani adwokatem, co narusza powołany wyżej art. 175.
Z tych wszystkich względów Sąd na zasadzie art. 180 w zw. z art. 178 ww. ustawy o postępowaniu ... orzekł jak w sentencji postanowienia.