Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ewy K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 marca 2004 r., sygn. akt II SA 4047/03 odrzucające skargę w sprawie ze skargi Ewy K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 10 czerwca 2003 r., (...) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym postanowieniem odrzucił skargę Ewy K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 10 czerwca 2003 r., (...) w przedmiocie odmowy przyznania jej świadczenia w drodze wyjątku.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że skarżąca Ewa K. z dnia 3 grudnia 2003 r. została wezwana przez Sąd do sprecyzowania, w terminie siedmiu dni, skargi przez: wskazanie daty i numeru zaskarżonego aktu. Ponadto została zobowiązana do wskazania, czy skargę wniosła tylko we własnym imieniu, czy też również imieniem pełnoletniego syna, a także do złożenia pisma precyzującego wraz z dwoma jego odpisami. Skarżąca braków formalnych skargi w terminie nie usunęła, tym samym skarga na podstawie art. 58 par. 1 pkt 3 i par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270; zwanej dalej p.p.s.a./ podlegała odrzuceniu.
Na powyższe postanowienie skarżąca Ewa K. wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze kasacyjnej jako podstawę zaskarżenia wskazała naruszenie przepisów postępowania, a to: art. 58 par. 1 pkt 3 p.p.s.a. w zw. z art. 133 par. 1 p.p.s.a. Zdaniem skarżącej, braki formalne skargi usunęła w terminie pismem z dnia 16 grudnia 2003 r. skierowanym wraz z załącznikami do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, które jednakże z przyczyn przez nią niezawinionych nie zostało w Sądzie dołączone do właściwych akt. Powyższa okoliczność, na którą skarżąca nie miała wpływu spowodowała odrzucenie skargi. Pismo skarżącej zostało wszyte błędnie do akt o sygnaturze II SA/Wa 352/04.
W konkluzji skargi kasacyjnej skarżąca zawarła wniosek o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest zasadna.
Odrzucenie skargi z powodu nieusunięcia w wyznaczonym terminie jej braków formalnych może nastąpić w przypadku, kiedy strona faktycznie ich nie usunęła mimo prawidłowego wezwania /art. 58 par. 1 pkt 3 p.p.s.a./. Tymczasem z akt spraw Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o sygnaturach: II SA 4047/03 i II SA/Wa 352/04 wynika, że skarżąca w wyznaczonym przez Sąd terminie siedmiu dni usunęła braki formalne skargi w sprawie II SA 4047/03. Wezwanie bowiem do ich usunięcia zostało doręczone skarżącej w dniu 11 grudnia 2003 r., pismo zaś usuwające braki nadała w urzędzie pocztowym w dniu 17 grudnia 2003 r. Dotarło ono do adresata w dniu 22 grudnia 2003 r. i zostało błędnie potraktowane jako kolejna skarga, którą zarejestrowano jako nową sprawę II SA/Wa 352/04. Jest oczywiste, że tego rodzaju błąd Sądu nie mógł powodować negatywnych skutków procesowych dla skarżącej i prowadzić do odrzucenia skargi w sprawie II SA 4047/03.
Powyższe okoliczności wskazują na naruszenie przez Sąd pierwszej instancji przepisów o postępowaniu w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy. Zasadnie zatem w skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie art. 58 par. 1 pkt 3 p.p.s.a., bowiem brak było przesłanek przewidzianych w tym przepisie do odrzucenia skargi
Dlatego też, na podstawie art. 185 par. 1 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji.