11 kwietnia 2005r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Danuty S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 12 lipca 2004 r., sygn. akt SA/Rz1545/03 odrzucające skargę w sprawie ze skargi Danuty S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 29 sierpnia 2003 r., (...) w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zaskarżonym postanowieniem odrzucił skargę Danuty S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 29 sierpnia 2003 r., (...) w przedmiocie zasiłku okresowego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że skarżąca nie usunęła w zakreślonym terminie braku formalnego skargi przez wskazanie organu, który wydał zaskarżoną decyzję. W związku z tym na podstawie art. 57 par. 1 i 58 par. pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270; zwanej dalej p.p.s.a./ skargę odrzucił.
Na powyższe postanowienie skarżąca Danuty S. wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze kasacyjnej skarżąca powołała się na drugą podstawę kasacyjną przewidzianą w art. 174 pkt 2 p.p.s.a. w szczególności na mające wpływ na wynik sprawy naruszenie art. 49, art. 57 par. 1 i art. 58 par. 1 p.p.s.a., W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że z treści skargi wynikało, iż organem, który wydał zaskarżoną decyzję jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. Zdaniem skarżącej, Sąd powinien też mieć na względzie, że jest osobą chorą i nieporadną. Sporządziła skargę w sposób w jaki potrafiła, będąc przekonaną o właściwym wskazaniu zaskarżonej decyzji i określeniu organu, który ją wydał. W konkluzji skargi kasacyjnej zawarto wniosek o uchylenie Oskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest zasadna.
Skarżąca w skardze kasacyjnej powołuje się na naruszeniu przepisów Postępowania, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy. W związku z takim ukierunkowaniem tej skargi należy podkreślić, że z art. 57 par. 1 p.p.s.a. wynika, iż skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym /art. 46 par. 1 i 47 par. 1 p.p.s.a./, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności dotyczy oraz określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
W przytoczonym przepisie ustawodawca wskazał zatem zasadnicze wymagania formalne skargi, które umożliwiają nadanie jej dalszego procesowego biegu. Jeżeli skarga nie odpowiada tym wymaganiom przewodniczący wzywa stronę skarżącą do ich usunięcia w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi /58 par. 1 pkt 3 w zw. z 57 par. 1 i art. 49 par. 1 p.p.s.a./.
Należy zgodzić się z zarzutem skarżącej, że mimo pewnej ułomności redakcyjnej skarga przez nią wniesiona odpowiada wymogom formalnym w stopniu umożliwiającym nadanie jej biegu. W skardze bowiem skarżąca opisała dokładnie decyzję, jaką skarży i wskazała również organ, który ją wydał. Wprawdzie nie użyła pełnej nazwy Samorządowego Kolegium Odwoławczego i zastosowała w tym względzie tzw. skrótowiec /"SKO"/, niemniej jednak takie określenie powyższego organu administracji publicznej jest prawidłowe z punktu widzenia językowego i powszechnie stosowane. Tym samym, skoro w języku polskim dopuszcza się stosowanie skrótowców, to brak było podstaw prawnych do przyjęcia, że określenie organu przez podanie jego pierwszych liter wyrazów wchodzących w skład jego pełnej nazwy jest brakiem formalnym skargi, polegającym na niewskazaniu organu, którego decyzja została zaskarżona.
Z przytoczonych wyżej względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 p.p.s.a., orzekł, jak w sentencji.