Sygnalizacja do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej o: 1. niewykonaniu przez Radę Ministrów obowiązku wydania aktów wykonawczych wynikającego z art. 31 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników, 2. niespójności pomiędzy przepisami: art. 34 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 zdanie 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników z art. 5 pkt 5, art. 67 ust. 2 i art. 70 ust. 1 i 2 pkt 1 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, 3. niespójności pomiędzy przepisami: art. 49 ust. 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników a art. 5 pkt 5 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Przedmiotowe unormowania pozostawiając dawną procentową zasadę naliczania dodatków i wprowadzając nową w postaci górnego niskiego, nieprzystosowanego do trendów inflacyjnych pułapu jest niewątpliwie niespójne z art. 5 pkt 5 Konstytucji PRL.
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego dodatki z tytułu odznaczeń państwowych honorują w założeniu emerytów i rencistów z tytułu ich wcześniejszych zasług pracowniczych i obywatelskich. Jak wynika z art. 49 ust. 1 powołanej ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników w kręgu tych osób są m.in. zasłużenie nauczyciele i lekarze, w stosunku do których ten rodzaj dodatku do tej pory wywierał znaczny wpływ na poziom konkretnego świadczenia emerytalno-rentowego. Stąd i z tej przyczyny ustawowe rozwiązanie tego złożonego zagadnienia wymaga podjęcia działań spójnych z konstytucyjną zasadą sprawiedliwości.
Mając powyższe na uwadze w doktrynie zgłoszono postulat przyznawania pieniężnego dodatku do odznaczenia państwowego zgodnie z zasadą podziału według zasług, mierzonej rodzajem, rangą /klasą/ odznaczenia, a nawet regulowania honorowania odznaczeń poza ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.