Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Sędzia NSA del. do WSA Anna Lechowska /spr./ po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. F. na postanowienie Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia [...] lipca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od ustaleń protokołu powypadkowego -postanawia- odrzucić skargę
Zaskarżone postanowienie zostało wydane, co wynika z jego treści w oparciu o przepis art. 58 §2 i 59 kpa. Zarówno organ, który je wydał, jak i powołana nim podstawa prawna oraz rozstrzygnięcie wskazują, że jest to ostateczne postanowienie, kończące postępowanie w kwestii przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Jego legalność, w tym również dopuszczalność wydania takiego postanowienia w sprawie kwestionowania treści dokumentu urzędowego, za jaki podług poglądów judykatury uchodzi protokół powypadkowy ( patrz; wyrok SNz 25.05. 1999 IIUKN 658/98 OSNP 2000/15/594) mogłaby być przedmiotem kontroli Sądu, tylko w przypadku, gdyby skarga została wniesiona w terminie. Termin ten zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 r. ), zwanej skrótem p.s.a., - mającej w sprawie zastosowanie po myśli art. 97 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 , poz. 1271, ze zm ) - wynosi 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Z wyjaśnień organu udzielonych na wezwanie Sądu potwierdzonych stosownym wpisem w dzienniku korespondencji (kserokopia potwierdzona za zgodność) wynika, że skarżący odebrał zaskarżone postanowienie w dniu 18 lipca 2003 r. Termin zatem 30 dni do wniesienia na nie skargi do Sądu minął w dniu 18 sierpnia 2003 r. Skarga, nazwana zażaleniem została złożona w siedzibie Sądu w dniu 1 października 2003 r., co oznacza, że była spóźniona. Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest co do zasady bezskuteczna. Spóźnienie natomiast terminu do wniesienia skargi skutkuje po myśli art. 58 §1 pkt 2 p.s.a jej odrzuceniem.
Sąd ma świadomość, że zaskarżone postanowienie nie zawierało pouczenia o prawie skargi. Brak ten nie może jednak spowodować rozpoznania skargi spóźnionej, bowiem przepisy p.s.a. nie stwarzają po temu podstaw ( patrz: wyrok
NSA z 23.01.1998 r. ISA 1065/97 ONA 1998/4/135 ).Może on natomiast stanowić podstawę do przywrócenia , na wniosek skarżącego, terminu do wniesienia skargi (art. 86 § 1 p.s.a). Pismo z wnioskiem o jego przywrócenie należy wnieść do Sądu w terminie siedmiu dni od dnia ustania przeszkody ( art. 87 §1 p.s.a.)wskazując przyczynę uchybienia i okoliczności ją uprawdopodobniające.
Jednocześnie Sąd wyjaśnia, że termin do wniesienia skargi, jak i skutki jego niezachowania były uregulowane tak samo w art. 35 ust. 1 i 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym ( Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.), w czasie obowiązywania której skarga wpłynęła do Sądu.