Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2004r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...].07.2001 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego wyrównawczego postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej [...] z dnia [...].05.2001 r. Nr [...] odmawiającą przyznania skarżącemu zasiłku celowego specjalnego z przeznaczeniem na zakup leków i dietę.
Skarżący S. K. zawiadamiany o terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 19.02.2004 r. nie stawił się na nią; z adnotacji Urzędu Pocztowego uczynionej na zawiadomieniu wynikało, iż adresat zmarł. Okoliczność ta znalazła swoje potwierdzenie w przesłanym na wniosek Sądu przez Urząd Stanu Cywilnego [...] odpisie skróconego aktu zgonu, z którego wynika że skarżący zmarł 05.12.2003 r.
Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.
Skoro w rozpatrywanej sprawie zaistniały przesłanki wskazane w w/w przepisie (śmierć strony, przedmiot sprawy ściśle związany z osobą zmarłego) a udziału w postępowaniu nie zgłosiła żadna osoba której interesu prawnego mógłby dotyczyć jego wynik (z analizy akt sprawy wynika, iż brak jest takich osób), to postępowanie sądowe na podstawie art. 161 § 1 pkt 2 w/z z art. 161 § 2 i art. 16 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało umorzyć.
W związku z powyższym Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.