Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] kwietnia 2003 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia umorzyć postępowanie
SA/Rz 814/03
Uzasadnienie
T. L. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dn. [...].04.2003r. Nr [...], mocą której utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Rodzinie [...] z dn. [...].03.2003r. Nr [...] o odmowie przyznania skarżącej zasiłku celowego. Sąd ustalił, że T. L. zmarła w dn.7.08.2004r. (dowód: odpis skrócony aktu zgonu).
Wojewódzki sąd administracyjny zważył, co następuje:
W sprawach, w których skargę na decyzję wniesiono przed 1.01.2004r. i postępowanie nie ostało zakończone, z mocy art.97 § 1 ustawy z dn.30.08.2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1271 ze zm.) podlegają rozpatrzeniu przez właściwy wojewódzki sąd administracyjny na podstawie ustawy z dn.30.08.2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm., zwana dalej Ppsa). W myśl art.161 § 1 pkt 2 Ppsa sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osoba zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania. Ponieważ zmarła T. L. prowadziła samodzielne gospodarstwo domowe nie posiadając innych osób na utrzymaniu, nikt nie zgłosił swego udziału w sprawie, sąd uznał, że zachodzą podstawy do umorzenia postępowania wobec śmierci skarżącej na podstawie art.161 § 1 pkt 2 i § 2 Ppsa.