Sprawa ze skargi na postanowienie Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego p o s t a n o w i ł:
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sędzia NSA Marian Jaździński /spr./, Sędziowie NSA Sędzia WSA Alicja Polańska, Asesor WSA Kazimierz Maczewski, Protokolant Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2004 r. sprawy ze skargi "P." Sp. z o.o. w C. na postanowienie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego p o s t a n o w i ł: I. umorzyć postępowanie sądowe II. zwrócić skarżącemu kwotę [...] zł tytułem zwrotu połowy uiszczonego wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r., Nr [...], wydanym z powołaniem się na przepis art. 201 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Prezes Głównego Urzędu Ceł zawiesił z urzędu postępowanie odwoławcze wywołane wniesieniem przez Spółkę z o.o. P. siedzibą w C. odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Celnego z dnia [...] r. w sprawie określenia kwoty długu celnego od towaru importowanego z [...], a to z powodu konieczności wyjaśnienia pochodzenia towaru.

Powyższe postanowienie ostateczne zaskarżone zostało do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie przez pełnomocnika Spółki P. z powodu jego niezgodności z prawem. Zarzucając naruszenie przy jego wydaniu przepisu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej skarżący domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia

W odpowiedzi na skargę Prezes Głównego Urzędu Ceł wniósł o jej oddalenie.

Pismem z dnia [...] r. (data wpływu) pełnomocnik strony skarżącej złożył oświadczenie o cofnięciu skargi, wskazując na to, że stała się ona bezprzedmiotowa, skoro zawieszone postępowanie celne zostało w międzyczasie podjęte przez organ odwoławczy, który wydał też decyzję rozstrzygającą sprawę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, iż stosownie do regulacji art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz ustawę - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271), sprawy, w których skargi wniesione zostały do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Stosownie do przepisu art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), skarżący może w każdym czasie cofnąć wniesioną przez siebie skargę i cofnięcie takie jest dla sądu wiążące, o ile sąd nie uzna go za niedopuszczalne przez to, że zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Uznając, że w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą przesłanki do uznania cofnięcia skargi za niedopuszczalne, stosownie do przepisu art. 161 § 1 pkt 1 w/w ustawy orzec należało o umorzeniu postępowania sądowego wywołanego wniesieniem cofniętej skargi.

O zwrocie stronie skarżącej połowy uiszczonego wpisu sądowego orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1