skargę Bronisława P. na uchwałę Rady Miasta 0. w sprawie przystąpienia do spółki.
Tezy

"Korzystanie z praw radnego" nie obejmuje uprawnienia do zaskarżenia uchwały rady gminy /art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 204 par. 1 i art. 216a par. 1 Kpa skargę Bronisława P. na uchwałę Rady Miasta 0. z dnia 19 marca 1992 r. w sprawie przystąpienia do spółki.

Inne orzeczenia z hasłem:
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie strona 1/2

Bronisław P., "korzystając z praw radnego Miasta O.", zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwałę Rady Miasta O. z dnia 19 marca 1992 r. nr XXVI/178/92 w sprawie przystąpienia do spółki akcyjnej, której przedmiotem działania będzie powołanie i uruchomienie Banku Regionalnego SA w O. /par. 1/. Skarżący zakwestionował tryb podjęcia uchwały, pomijający udział komisji w opiniowaniu projektu, a także podniósł, że wskazany w uchwale jako wkład do spółki budynek nie jest własnością komunalną.

Odpowiadając na skargę, przewodniczący Rady Miejskiej w O. wnosił o jej odrzucenie, ponieważ zachodzi brak legitymacji procesowej skarżącego do wniesienia skargi, przedmiot uchwały, którym jest wyrażenie woli przystąpienia do spółki, nie stanowi sprawy z zakresu administracji publicznej, a ponadto skarżący przed wniesieniem skargi nie wezwał Rady do usunięcia naruszenia. Oprócz tego wskazano w odpowiedzi na skargę merytoryczna niezasadność podniesionych w niej zarzutów.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wbrew przekonaniu skarżącego, "korzystanie z praw radnego" nie obejmuje uprawnienia do zaskarżenia uchwały rady gminy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, normują prawa i obowiązki radnego /art. 23-25/, nie ustanawiają takiego uprawnienia. Nie przewidują go również przepisy zamieszczone w rozdziale 10 tej ustawy, dotyczącym nadzoru nad działalnością komunalną. Zgodnie z jej art. 93 ust. 1 sprzeczna z prawem uchwałę organu gminy może zaskarżyć do sądu administracyjnego organ nadzoru nad działalnością komunalną, jeżeli w terminie 30 dni od daty doręczenia mu uchwały nie stwierdzi jej nieważności we własnym zakresie /art. 91 ust. 1 omawianej ustawy/. Stosownie natomiast do art. 101 tej ustawy "każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego". Skarżącym więc może być wyłącznie podmiot, który ma interes prawny lub uprawnienie /osoby fizyczne i osoby prawne/ naruszone zaskarżoną uchwałą.

Źródłem "interesu prawnego" lub "uprawnienia" jest zawsze norma prawna ogólna i abstrakcyjna /akt normatywny/ albo też jednostkowa i konkretna /decyzja stosowania prawa/. Ponieważ do wniesienia skargi nie legitymuje stan jedynie zagrożenia naruszeniem, przeto w skardze należy wykazać, w jaki sposób doszło do "naruszenia" prawem chronionego "interesu" lub " uprawnienia" podmiotu wnoszącego skargę. Pomiędzy osobami, których interes prawny lub uprawnienie zostały dotknięte uchwałą, a organem gminy podejmującym tę uchwałę zachodzą relacje wyłącznie dwustronne. Każda z tych osób reprezentuje swój ściśle zindywidualizowany interes i tylko naruszenie tak zindywidualizowanego interesu, nie zaś obiektywna wadliwość prawna uchwały, może stanowić legitymację do wniesienia skargi. Osobie, której zindywidualizowany interes prawny lub uprawnienie naruszono uchwałą organu gminy, przysługuje publiczne prawo podmiotowe do zaskarżenia tej uchwały do sądu administracyjnego, pod warunkiem wcześniejszej "remonstracji" oraz przedmiotowej zgodności uchwały z "zakresem administracji publicznej".

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu