Sprawa ze skargi na bezczynność SKO w T. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Linska-Wawrzon Asesor WSA Anna Klotz (spr.) Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej postanawia odrzucić skargę

Uzasadnienie strona 1/2

T. K. złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność organu w sprawie prowadzonej przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze T. pod sygnaturami [...], [...], [...] w zakresie dopuszczenia skarżącego do informacji publicznej.

Wyżej wymieniony zarzuca organowi bezczynność i bezzasadną odmowę rozpoznania odwołania wniesionego przez niego w dniu 28 listopada 2002r.

W dniu [...] Prezydent Miasta T. wydał decyzję nr [...], którą odmówił T. K. dostępu do informacji publicznej. Odwołanie od powyższej decyzji skarżący złożył w formie elektronicznej. Organ odwoławczy uznał, że środek zaskarżenia nie spełnia wymogów formalnych w zakresie podpisu osoby odwołującej się.

Z tego powodu wezwał skarżącego w trybie art. 64 § 2 k.p.a do usunięcia braków formalnych. Następnie T. K. podpisał odwołanie i złożył je w Kancelarii Urzędu Miasta T. w dniu [...].

Samorządowe Kolegium Odwoławcze pismem [...] z dnia [...] poinformowało skarżącego o pozostawieniu podania bez rozpoznania, z uwagi na w dalszym ciągu brak podpisu na odwołaniu. W odpowiedzi na powyższe skarżący w dniu 31 stycznia 2003r. ponownie wystąpił do SKO o rozpatrzenie odwołania. W treści pisma zaznaczył, że odwołanie podpisał.

W dniu 20 marca 2003r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, odpowiedziało skarżącemu, że odwołanie jest nie podpisane. Ze względu na powyższe, 6 października 2003r. T. K. wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa w oparciu o art.34 ust 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w piśmie z dnia [...] nr [...] podtrzymało swoje wcześniejsze stanowisko zawarte w korespondencji ze skarżącym i nie rozpoznało odwołania.

Z powyższych względów skarżący w dniu 18 listopada 2003r. złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy jednak zaznaczyć, że Sąd nie podziela stanowiska organu co do pozostawienia bez rozpoznania odwołania z powodu braków formalnych poprzez ograniczenie się do pisma skierowanego do strony. Jeżeli środek zaskarżenia jakim jest odwołanie posiada braki formalne, to organ odwoławczy po uprzednim wezwaniu o ich usunięcie powinien stwierdzić niedopuszczalność odwołania w formie postanowienia stosownie do art.134 k.p.a.

Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1271 z późn. zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z treści art. 52. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) wynika, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Strona 1/2