Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Helena Rydzik po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2004 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Spółki z o.o. z siedzibą w S. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie restrukturyzacji należności z tytułu podatku od nieruchomości -postanawia- skargę odrzucić
A. Sp. z o.o. w skardze z dnia 18 grudnia 2003 r. wniosła o zobowiązanie Wójta Gminy [...] do wydania decyzji w przedmiocie restrukturyzacji należności w podatku od nieruchomości za lata 1998 - 2001.
W uzasadnieniu skargi podała, że w dniu 25 października 2002 r. złożyła wniosek o restrukturyzację należności w podatku od nieruchomości, jednak Wójt nie wszczął stosownego postępowania i mimo wezwań do usunięcia naruszenia prawa nie wydał decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.) sprawa niniejsza podlega rozpoznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie przy zastosowaniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 - zwanej dalej jako p.p.s.a.).
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organu administracyjnego w przypadkach określonych w pkt 1-4 tego przepisu. Do skargi na bezczynność organu mają zastosowanie wszelkie unormowania dotyczące warunków wnoszenia skarg do sądu administracyjnego. Jednym z warunków wniesienia skargi do Sądu - w myśl art. 52 § 1 p.p.s.a. - jest wyczerpanie środków zaskarżenia. Stosownie do art. 52 § 2 w zw. z art. 145 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia (w administracyjnym toku instancji) należy rozumieć wyczerpanie trybu przewidzianego art. 141 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. - zwanej dalej Ordynacją podatkową), bowiem zgodnie z art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz.1287 ze zm.), do restrukturyzacji należności z tytułu zobowiązań podatkowych stanowiących dochody budżetów jednostek samorządu terytorialnego, na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej.
Zgodnie z przepisem art. 141 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie lub terminie ustalonym na podstawie art. 140 stronie służy ponaglenie do organu podatkowego wyższego stopnia. Oznacza to, że w każdym przypadku przed wniesieniem skargi na bezczynność organu konieczne jest uprzednie ponaglenie, o którym mowa w tym przepisie. W niniejszej sprawie organem pierwszoinstancyjnym był Wójt Gminy [...] a więc przed wniesieniem skargi na bezczynność, należało wnieść ponaglenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...].
W rozpoznawanej sprawie skarżąca Spółka wniosła ponaglenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Nastąpiło to jednak po wniesieniu skargi. Skarga do Sądu została wniesiona bowiem w dniu 29 grudnia 2003 r., natomiast ponaglenie zostało sporządzone w dniu z dnia 8 stycznia 2004 r. i w tym dniu mogło ono najszybciej dotrzeć to adresata. Oznacza to, że Spółka złożyła skargę przedwcześnie, przed wyczerpaniem środków zaskarżenia służącym jej w postępowaniu administracyjnym.
Z przedstawionych powodów skargę należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.