Trybunał Konstytucyjny po rozpatrzeniu wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o stwierdzenie niezgodności przepisów Instrukcji nr 7/76 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 czerwca 1976 r. w sprawie recept wystawianych przez zakłady społeczne służby zdrowia /Dz.Urz. MZiOS nr 14 poz. 40 ze zm./ z - art. 70 ust. 2 pkt 2 oraz art. 3 Konstytucji RP postanowił umorzyć postępowanie w tej sprawie na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. nr 22 poz. 98 ze zm./.
1. Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 1990 r. (...) biorąc pod uwagę wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej co do przejściowego utrzymania istniejącego w tym zakresie stanu rzeczy, oświadczenie tego ministra w kwestii toczących się już prac legislacyjnych zmierzających do usunięcia stwierdzonych niezgodności, wreszcie biorąc pod uwagę interes osób ubezpieczonych Trybunał Konstytucyjny postanowił odroczyć rozprawę w tej sprawie na okres sześciu miesięcy w celu umożliwienia kontynuowania i zakończenia prac legislacyjnych zmierzających do usunięcia stwierdzonych uchybień, bez pozbawienia chorych pomocy lekarskiej, chociażby przejściowo, ze strony lekarzy wykonujących zawód poza zakładami społecznymi służby zdrowia.(...) Odraczając rozprawę Trybunał Konstytucyjny wyznaczył zarazem termin do jej ponownego podjęcia na wypadek nie usunięcia w tym terminie stwierdzonych niezgodności w unormowaniu sprawy wystawiania recept dla osób ubezpieczonych.
Postanowieniem z dnia 24 października 1990 r. Trybunał Konstytucyjny odroczył rozprawę w tej sprawie na okres dalszych sześciu miesięcy, podobnie jak poprzednio z powołaniem się na art. 32 ust. 2 uchwały Sejmu z dnia 31 lipca 1985 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przed TK.
Instrukcja nr 7/76 MZiOS /Dz.Urz. MZiOS 1976 nr 14 poz. 40 ze zm./ utraciła moc prawną po wejściu w życie z dniem 21 listopada 1991 r. ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne /Dz.U. nr 94 poz. 422/.
Ustalając nowe zasady odpłatności za leki i artykuły sanitarne, ustawa ta w art. 6 ust. 1-4 normuje sprawy wystawiania recept oraz kontroli przepisywanych pacjentom leków, zaś w ust. 5 i 6 tego artykułu upoważnia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej i innych właściwych ministrów do określenia wzorów recept uprawniających do nabywania leków przez osoby uprawnione, sposób zaopatrywania w druki recept, ich przechowywania oraz kontroli wystawiania i realizacji recept.
Ustawa uchyliła równocześnie w całości przepisy art. 96 i art. 124 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym /Dz.U. nr 51 poz. 396 ze zm./, z których treścią pozostawała w związku kwestionowana przez Rzecznika Praw Obywatelskich Instrukcja.
Na tej zasadzie Trybunał Konstytucyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.