Trybunał Konstytucyjny po rozpoznaniu sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o stwierdzenie niezgodności" par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 marca 1984 r. w sprawie okresów zatrudnienia za granicą i zasad ustalania świadczeń emerytalno-rentowych z tytułu tego zatrudnienia /Dz.U. nr 17 poz. 81 ze zm./ - z art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 267 ze zm./ oraz z art. 67 ust. 2 i art. 68 ust. 1 Konstytucji RP postanawia: umorzyć postępowanie w tej sprawie.
W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich odejście przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń emerytalnych i rentowych od przeciętnego wynagrodzenia pracownika na rzecz "wynagrodzenia zastępczego" nie znajduje podstaw prawnych w upoważnieniu z art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy z dina 14 grudnia 1982 r. za taką oceną - zdaniem Rzecznika - przemawiają także przyjęte w tym względzie rozwiązania w innych ustawach o zaopatrzeniu emerytalno-rentowym.
Biorąc pod uwagę, iż kwestionowany przez Rzecznika Praw Obywatelskich przepis par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 marca 1984 r. w sprawie okresów zatrudnienia za granicą i zasad ustalania świadczeń emerytalno-rentowych z tytułu tego zatrudnienia został w całości uchylony, oraz to, iż w przyjętych nowych zasadach ustalania podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych odstępuje się od ustalania tej podstawy w oparciu o tzw. "wynagrodzenie zastępcze" na rzecz kwot, od których opłacana jest składka na ubezpieczenie społeczne - Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.