Wniosek w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Andrzej Kania po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi Powiatu [...] na postanowienie Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

W skardze z dnia [...] stycznia 2015 r. Powiat [...] wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia z dnia [...] grudnia 2014 r. wydanego przez Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.

Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.

Przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie.

Wykonalność dotyczy zatem aktów zobowiązujących, które ustalają dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (T. Woś (w:) T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 295 i n.).

Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie zawierające stanowisko wierzyciela w zakresie zgłoszonego zarzutu w toku postępowania egzekucyjnego, wszczętego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] listopada 2013 r.

Podstawa do zajęcia przez wierzyciela stanowiska wynika z art. 34 § 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2014 r. poz. 1619). Stanowisko zajmowane jest w formie postanowienia, na które służy zażalenie. Postanowienie to ma charakter procesowy, formalny - dotyczy określonych czynności podejmowanych w toku postępowania egzekucyjnego. Postanowienie takie reguluje jedynie sytuację zobowiązanego w toku wskazanego postępowania, tj. wyraża stanowisko wierzyciela co do zasadności zgłoszonych przez zobowiązanego zarzutów, zaś jedynym jego bezpośrednim następstwem jest ewentualne oddalenie albo uwzględnienie tychże zarzutów i dalsze prowadzenie bądź zaniechanie prowadzenia egzekucji administracyjnej. Orzeczenie tego rodzaju nie tworzy po stronie skarżącego uprawnień lub obowiązków o charakterze materialnoprawnym, nadających się do egzekucji (wykonania), jak np. nałożenie stosowną decyzją zobowiązania pieniężnego czy wykonania określonego obowiązku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt II FZ 289/08, ogólnodostępne w CBOSA na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Wobec powyższego, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1