Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Michał Sowiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi K. D. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi.
K. D. (dalej skarżący) wniósł skargę na opisaną w komparycji decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju. Wraz ze skargą złożono wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając wniosek skarżący wskazał, że nie ponosi winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, ponieważ nie otrzymał zawiadomienia o możliwości odbioru zaskarżonej decyzji, a o fakcie jej wydania dowiedział się podczas rozmowy telefonicznej z pracownikiem organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) dalej p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.
Sąd uznał, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi złożony został w terminie, jak również zostały spełnione przesłanki uzasadniające przywrócenie uchybionego terminu.
We wniosku o przywrócenie terminu skarżący wywodzi, że nie otrzymał przesyłki zawierającej zaskarżoną decyzję. Nie otrzymał także zawiadomień o nadejściu przesyłki i jej awizowaniu. Ponadto w dniu 13 marca 2018 r. odbierał w placówce pocztowej, inną kierowaną do niego przesyłkę, a mimo to nie poinformowano go o przesyłce zawierającej zaskarżoną decyzję, która - wobec jej awizowania - winna w dniu 13 marca 2018 r. znajdować się na poczcie.
Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie doręczenie przesyłki zawierającej zaskarżoną decyzję z dnia [...] lutego 2018 r. nastąpiło w trybie 44 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 2017 ze zm.) dalej k.p.a.
Analiza koperty zawierającej zaskarżoną decyzję oraz zwrotnego potwierdzenia odbioru sugeruje, że warunki pozwalające na przyjęcie domniemania doręczenia przesyłki (o którym mowa w art. 44 k.p.a.) zostały spełnione.
Skarżący uchybił zatem terminowi do wniesienia skargi, jednakże nie może ponosić odpowiedzialności za niedoręczenie przesyłki przez listonosza pod właściwy adres czy też za brak pozostawienia przez niego w skrzynce zawiadomienia o awizowaniu przesyłki. Oczywiście nie jest możliwe wykazanie, że taka okoliczność faktycznie miała miejsce w niniejszej sprawie. Zwrócona przesyłka zawiera wszystkie wymogi pozwalające na uznanie jej za doręczoną w trybie art. 44 k.p.a.