Wniosek w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia wpisu sądowego od skargi sprawy ze skargi S H P na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2009r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony postanawia: oddalić wniosek

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 19 czerwca 2009 r. (data nadania) S H P złożył skargę na na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2009r. Nr [...]

Zarządzeniem z dnia 28 lipca 2009 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 300 zł - w terminie siedmiu dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu pod rygorem odrzucenia skargi.

W dniu 20 sierpnia 2009 r. skarżący uiścił wpis sądowy od skargi w wysokości 300 zł oraz w tym samym dniu w siedzibie Sądu złożył wniosek o przywrócenie terminu do jego uiszczenia. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, iż po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu w dniu 6 sierpnia 2009 r. jego pełnomocnik do odbioru korespondencji usiłował poinformować go telefonicznie o wezwaniu Sądu. Z uwagi na wyjazd poza miejsce zamieszkania oraz brak możliwości kontaktu telefonicznego informację o wezwaniu do uiszczenia wpisu skarżący otrzymał w dniu 20 sierpnia 2009 r.

Cudzoziemiec wskazał, iż do uchybienia terminu doszło z powodu niefortunnego zbiegu niekorzystnych dla niego okoliczności, gdyż wyjazdu poza miejsce zamieszkania nie planował i nie pozostawił żadnych dodatkowych możliwości kontaktu z nim. Ponadto nie spodziewał się otrzymać korespondencji z Sądu w tak krótkim czasie od daty złożenia skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jednocześnie zgodnie z art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.

W niniejszej sprawie niespornym jest, że skarżący nie zachował terminu do uiszczenia wpisu od skargi.

Należy wskazać, iż wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi zostało doręczone w dniu 6 sierpnia 2009 r. zatem 7-dniowy termin wyznaczony na dokonanie tej czynności upływał z dniem 13 sierpnia 2009 r.

Natomiast dopiero w dniu 20 sierpnia 2009 r. skarżący uiścił wpis od skargi a więc po upływie zakreślonego terminu. Prawidłowo w tej sytuacji postąpił skarżący występując o przywrócenie uchybionego terminu.

Jednakże w ocenie Sądu skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu, a wobec tego nie spełnił równie ważnej przesłanki warunkującej zastosowanie instytucji przywrócenia terminu, regulowanej przepisami art. 86 i nast. p.p.s.a.

Na wstępie Sąd wyjaśnia, iż kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się -zgodnie z orzecznictwem i literaturą przedmiotu- z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie nie jest więc dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Uchybienie terminu może być przykładowo poczytane jako zawinione przez nią, "jeśli strona nie chciała dopełnić czynności w terminie albo chciała czynności dopełnić, lecz nie dopełniła z powodu jakiejś przeszkody, którą mogła przezwyciężyć" (v. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz wyd. 7, Wydawnictwo C.H. Beck. W-wa 2005, str. 334). Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności procesowej, jest zatem uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niej niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej (v. wyrok NSA z 13 października 1999 r., sygn. akt IV SA 1656/97). Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, iż niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.

Strona 1/2