Wniosek w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: przewodniczący - Sędzia WSA - Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 29 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku z dnia 4 lipca 2011 r. o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi S.M. na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2011 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r. Z.G. reprezentujący S.M. wniósł skargę na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2011 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2011 r. Nr [...] orzekającej o odmowie udzielenia Cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.

Zarządzeniem z dnia 26 maja 2011 r. wezwano pełnomocnika strony skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi poprzez wykazanie w terminie 7 dni, iż spełnia wymogi dla pełnomocnika procesowego określone w przepisie art. 35 § 1 ppsa oraz złożenie pełnomocnictwa do reprezentowania strony skarżącej bądź, poprzez osobiste podpisanie skargi przez stronę skarżącą i odesłanie po podpisaniu do sądu. Wezwanie doręczono w dniu 8 czerwca 2011 r. Zarządzenie nie zostało wykonane.

Pismem z dnia 4 lipca 2011 r. S.M. zwróciła się o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazała, iż miała utrudniony kontakt ze swoim pełnomocnikiem, ponieważ nie odbierał on telefonów od skarżącej. Wyjaśniła, iż dniu 27 czerwca 2011 r. mąż skarżącej spotkał się w końcu z pełnomocnikiem i otrzymał od niego plik dokumentów, w tym ww. wezwanie dotyczące braków skargi. Skarżąca wskazała m.in., iż w tym właśnie dniu podjęła decyzję o zerwaniu współpracy z ustanowionym pełnomocnikiem z uwagi na zaistniałe po jego stronie zaniedbania w sprawie. Niezwłocznie po uzyskaniu pełnej dokumentacji w sprawie skarżąca wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego. Wniosek złożono w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia tj. od dnia 27 czerwca 2011 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jednocześnie zgodnie z art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Dokonując oceny przedstawionych przez skarżącą okoliczności uzasadniających nie dokonanie w terminie uchybionej czynności procesowej wskazać należy, iż w ocenie Sądu skarżąca nie wykazała, że uchybiła terminowi do wniesienia przedmiotowej skargi bez swojej winy.

Na wstępie Sąd wyjaśnia, iż kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się - zgodnie z orzecznictwem i literaturą przedmiotu - z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie nie jest więc dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności procesowej, jest zatem uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niej niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej (v. wyrok NSA z 13 października 1999 r., sygn. akt IV SA 1656/97). Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, iż niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.

Strona 1/2