Referendarz sądowy Tomasz Zawiślak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w sprawie ze skargi E. O. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2008 r. Nr [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia Polski; p o s t a n a w i a: - oddalić wniosek.
Wyrokiem z 15 września 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. O. na decyzję Wojewody [...] z [...] marca 2008r.
Postanowieniem z 10 grudnia 2008r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał cudzoziemcowi prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego.
Następnie 6 lutego 2009 r. (data nadania) pełnomocnik z urzędu strony skarżącej r.pr. J. Z. złożył skargę kasacyjną i wniósł m.in. o zasądzenie na rzecz pełnomocnika skarżącego kosztów zastępstwa procesowego z uwzględnieniem podatku VAT oraz kosztów opłaty skarbowej od odpisu pełnomocnictwa. Stawiając się na rozprawę przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 26 listopada 2009r. poparł skargę kasacyjną oraz wniósł o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym "czy art. 97 w brzmieniu do dnia 1 stycznia 2009r. był zgodny z art. 2 Konstytucji RP ?".
W wyniku złożonej skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 26 listopada 2009r., sygn. akt II OSK 680/09 m.in. uchylił zaskarżony wyrok oraz uchylił decyzję Wojewody Mazowieckiego z 10 marca 2008r. Wskazał również, że nie orzekł w wyroku o przyznaniu pełnomocnikowi skarżącego wynagrodzenia na zasadzie prawa pomocy, bowiem wynagrodzenie dla pełnomocnika ustanowionego z urzędu za wykonywaną pomoc prawną, należne od skarbu Państwa (art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej: p.p.s.a.), przyznawane jest przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w postępowaniu określonym przepisami art. 258-261 p.p.s.a. Stwierdził również, że pełnomocnik strony skarżącej powinien złożyć Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu stosowne oświadczenie wskazujące, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub części.
Stosownie do § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.).
Wniosek pełnomocnika z urzędu zawarty w skardze kasacyjnej nie zawiera oświadczenia, o którym mowa w § 16 ww. rozporządzenia. Stosowne oświadczenie nie wpłynęło również do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po wydaniu ww. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 listopada 2009r. W tym miejscu podnieść należy, iż oświadczenie o którym mowa winno być wyraźne. Dlatego też uznać należy wniosek pełnomocnika strony skarżącej za niekompletny w kontekście zacytowanego wyżej przepisu, bowiem wnioskodawca nie zawarł w nim oświadczenia, z którego wynikałoby, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej nie zostały zapłacone w całości lub części. Por. postanowienie NSA z 30 czerwca 2009r., sygn. akt II GZ 133/09.
W tym stanie sprawy, wniosku ustanowionego pełnomocnika nie można było uwzględnić. Dodać należy, iż takie stanowisko zajął również Naczelny Sąd Administracyjny wskazując, iż brak oświadczenia o jakim mowa § 16 ww. rozporządzenia wywołuje skutki materialnoprawne, polegające na utracie prawa do wynagrodzenia i nie stosuje się do niego trybu uzupełniania jego braków, opisanego w art. 49 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.); vide: wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2006 r. sygn. akt II FSK 862/05, Lex nr 242945.
Biorąc powyższe pod uwagę na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.