Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA - Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi sprawy ze skargi E. S. na postanowienie Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia ... lipca 2009 r. Nr ... w przedmiocie zwrotu wniosku o potwierdzenie represji postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę strony na opisaną w komparycji decyzję. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem, sporządzonym na wniosek skarżącego, został mu doręczony w dniu 8 marca 2010 r.
Na wniosek z dnia 8 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym, tj. ustanowił adwokata z urzędu. Na mocy powyższego postanowienia Okręgowa Rada Adwokacka w dniu 30 kwietnia 2010 r. wyznaczyła skarżącemu pełnomocnika z urzędu.
W dniu 14 czerwca 2010 r. (data stempla pocztowego na kopercie k.808 akt sprawy) pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. W uzasadnieniu wniosku podał, iż wprawdzie w dniu 12 marca 2010 r. otrzymał pismo ORA, zawierające informację o wyznaczeniu go pełnomocnikiem skarżącego z urzędu, lecz jednocześnie oświadczył, iż w trakcie archiwizacji pisma w formie elektronicznej doszło do omyłki pisarskiej w postaci błędnego opisu pliku, tj. 20100521 zamiast 20100512, a błąd ten został wykryty w dniu 13 lipca 2010 r. W związku z powyższym w ocenie pełnomocnika przekroczenie trzydziestodniowego terminu na złożenie skargi kasacyjnej nastąpiło bez jego winy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Wniosek nie jest zasadny.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm. - dalej: ppsa] jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jednocześnie zgodnie z art. 87 § 1, § 2 i § 4 cyt. ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona skarżąca powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W ocenie Sądu strona skarżąca nie wykazała, że uchybiła terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy. Kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. [v. wyrok NSA z 13 sierpnia 1998 r., sygn. akt III SA 7432/98]. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności procesowej jest zatem uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niej niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej. [v. wyrok NSA z 13 października 1999 r., sygn. akt IV SA 1656/97].
Sąd w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, że podanych okoliczności nie można potraktować jako przesłanki uprawdopodabniającej brak winy w uchybieniu terminowi. Wskazać bowiem należy, co jest także ugruntowane w judykaturze, że standardy rzetelności podwyższone są w stosunku do profesjonalnych pełnomocników, którzy, czy to działając samodzielnie, czy też posługując się osobami trzecimi powinni dołożyć należytej staranności przy podejmowaniu wszelkich działań na rzecz mocodawcy. Oznacza to, że nawet w sytuacji zlecania pewnych czynności swoim pracownikom nie są oni zwolnieni z obowiązku starannego ich wykonania. Profesjonalny pełnomocnik odpowiedzialny jest za zapewnienie prawidłowej obsługi sekretariatu kancelarii, a błędy i zaniedbania pracowników, którymi się posługuje obciążają samego pełnomocnika (postanowienie WSA w Lublinie z 31 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 413/09, dostępne na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Również w wyroku z 20 września 2001 r., IV SA 1340/99 (LEX nr 54141), Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w żadnym razie o braku winy w dopełnieniu wymogów procesowych nie mogą stanowić nieprawidłowości organizacyjne danej jednostki oraz zaniedbania jej pracowników. Dlatego też należało uznać, że błędne opisanie pliku w systemie komputerowym było niedbalstwem osoby, która się tym zajęła.
W rozpatrywanej sprawie nie można zatem uznać, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony skarżącej (reprezentowanej przez pełnomocnika którego błędy obciążają skarżącego), wobec czego na podstawie art. 86 § 1 ppsa Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił jak w sentencji.