Wniosek w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności udzielenia zgody na pobyt tolerowany
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Dorota Mydłowska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji sprawy ze skargi A. R. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności udzielenia zgody na pobyt tolerowany postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

A.R. wniósł za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności udzielenia zgody na pobyt tolerowany. W skardze A. R. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 61 §1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, [Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.], wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl § 3 ww. przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności. Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 ww. ustawy sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma bowiem charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 grudnia 2005 r. sygn. akt II OZ 1330/05, wyjazd cudzoziemca z Polski przed rozpoznaniem sprawy przez Sąd pozbawia go nie tylko możliwości osobistego uczestnictwa w postępowaniu sądowym, ale także sprawia, że w razie ewentualnego uwzględnienia skargi, udzielona cudzoziemcowi ochrona sądowa może okazać się iluzoryczna.

Sąd stwierdza, iż wyjazd cudzoziemca z Polski przed rozpoznaniem sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, pozbawi go możliwości osobistego uczestnictwa w postępowaniu sądowym, a tym samym skorzystania w pełnym zakresie z prawa do sądu.

Dlatego też w ocenie Sądu zasadne jest pozostanie skarżącego w Polsce do czasu zakończenia niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego.

Biorąc zatem powyższe pod rozwagę oraz mając na uwadze skutki wykonania zaskarżonej decyzji, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1