Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Michał Sowiński po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. A. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. A. na postanowienie Rady Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia ... kwietnia 2012 r. Nr ... w przedmiocie uznania za niezasadne zażalenia złożonego w postępowaniu egzekucyjnym; postanawia: - przywrócić termin do wniesienia skargi.
W dniu ... czerwca 2012 r. (data nadana) A. A. złożył skargę na postanowienie Rady Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia ... kwietnia 2012 r. nr ... w przedmiocie uznania za niezasadne zażalenia złożonego w postępowaniu egzekucyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 13 września 2012 r. odrzucił przedmiotową skargę z uwagi na wniesienie jej po upływie ustawowego terminu do jej wniesienia. Jednocześnie Sąd stwierdził, iż postanowienie wydane przez Radę Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w przedmiocie uznania za niezasadne zażalenia złożonego w postępowaniu egzekucyjnym - objęte jest kognicją sądów administracyjnych (art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U.2012, poz. 270) dalej: p.p.s.a.
Dodatkowo Sąd zauważył, że w zaskarżonym postanowieniu organ nie pouczył skarżącego o przysługującej skardze do sadu administracyjnego.
Pismem z ... października 2012 r. (data nadania pocztowego) skarżący, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Rady Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z ... kwietnia 2012 r.
W jego uzasadnieniu wyjaśnił, iż cyt. "...(...)".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
W pierwszej kolejności Sąd stwierdza, że złożenie w niniejszej sprawie skargi nastąpiło z naruszeniem ustawowego terminu, czego wyrazem jest wydane w sprawie postanowienie WSA w Warszawie z dnia 13 września 2012 r. o odrzuceniu skargi.
Przechodząc zatem do meritum wyjaśnić należy, iż stosowanie do treści art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Jednocześnie zgodnie z treścią art. 87 § 1, §2 i § 4 ustawy p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego, brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
W ocenie Sądu taka okoliczność miała miejsce w przedmiotowej sprawie. Nie pouczenie bowiem skarżącego o możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego ze wskazaniem terminu i sposobu wniesienia skargi jest zdarzeniem uprawdapadabniającym brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. W ocenie Sądu skarżący wykazał zatem, że zaniedbanie organu w powyższym zakresie ma obiektywny wpływ na wniesienie skargi po upływie terminu.
W tej sytuacji, na podstawie art. 86 § 1 i § 3 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.