Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Arkadiusz Tomczak po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] o przywrócenie terminu do uzupełnienie braków formalnych skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia w części kwoty nienależnie pobranych płatności postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienie braków formalnych skargi kasacyjnej
Wyrokiem z dnia 28 marca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. G. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia ... sierpnia 2017 r. nr ... w przedmiocie odmowy umorzenia w części kwoty nienależnie pobranych płatności.
Skargę kasacyjną na powyższy wyrok złożył J. G..
Postanowieniem z 22 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną z powodu nie uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej.
Odpis postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżącego w dniu 31 sierpnia 2018 r.
W dniu 7 września 2015 r. skarżący złożył zażalenie na ww. postanowienie, oraz złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej. Wraz z wnioskiem nadesłał odpis skargi kasacyjnej (prawidłowy).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o jego przywrócenie i uczyni to w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był ów termin, a we wniosku uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu temu terminu i uchybienie to powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Zgodnie zaś z treścią art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W rozpoznawanej sprawie skarżący złożył jednocześnie zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną z 22 sierpnia 2018 r. z powodu nie uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej oraz wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej.
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ukształtował się pogląd, iż czynności procesowe polegające na równoczesnym złożeniu środka zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi procesowemu i wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności, wykluczają się wzajemnie zarówno z powodu konkurencyjności zawartych w nich wniosków, zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych, jak i sprzeczności wewnętrznej ich podstaw. Wniosek o przywrócenie terminu jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia terminowi doszło, jednakże nastąpiło to bez winy strony, która w takim wniosku wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie. Natomiast środek zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi do dokonania czynności procesowej jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia nie doszło, a sąd zajął w tej kwestii błędne stanowisko (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FZ 220/15; z 10 marca 2016 r., sygn. akt II OZ 209/16; z 14 grudnia 2015 r., sygn. akt I FZ 523/15; z 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt II OSK 1873/15; z dnia 2 kwietnia 2015 r., sygn. akt II OZ 233/15, dostępne w Internecie). Podkreśla się także, że aby skutecznie rozpoznać wniosek o przywrócenie terminu konieczne jest jednoznaczne stwierdzenie, że do uchybienia terminu rzeczywiście doszło. Jeżeli zatem strona kwestionuje uchybienie terminu, to nie może skutecznie złożyć wniosku o przywrócenie terminu.
Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 88 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.