Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA - Dorota Mydłowska (spr.) Sędzia WSA - Beata Krajewska Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. M. D. o wyłączenie sędziego WSA Ireny Jakubiec-Kudiury w sprawie ze skargi H. M. D. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] sierpnia 2011r. nr [...] znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemu wsparcia bezpośredniego postanawia wniosek oddalić
Pismem z dnia 30 kwietnia 2012r. uzupełnionym w dniu 28 maja 2012r. (daty nadania w placówce pocztowej) H. M. D. (dalej: skarżący) złożył wniosek o wyłączenie z postępowania sędziów WSA w Warszawie "z powodu matactwa".
Zgodnie z zarządzeniem z dnia 14 czerwca 2012r. skarżący został poinformowany, iż obowiązujące przepisy nie przewidują wyłączenia sądu jako całości. Przepisy przewidują natomiast możliwość wyłączenia poszczególnych sędziów. W związku z tym skarżący został wezwany do wskazania z imienia i nazwiska sędziego, co do którego wnosi o wyłączenie oraz do uprawdopodobnienia okoliczności świadczących, że między skarżącym a konkretnymi sędziami zachodzą przyczyny wyłączenia - w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący w piśmie z 27 czerwca 2012r. (data nadania w placówce pocztowej) wskazał, iż wnosi o wyłączenie sędziego WSA Ireny Jakubiec-Kudiury.
Sędzia WSA Irena Jakubiec-Kudiura złożyła oświadczenie, iż nie istnieje żadna okoliczność, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w sprawie ze skargi H. M. D. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemu wsparcia bezpośredniego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;
Na wstępnie podkreślenia wymaga, że Sąd rozpoznający wniosek o wyłączenie sędziego nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych w sprawie przez sąd orzekający.
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniejszych związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych, sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznawaniu określonej sprawy.
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. Nr 270, dalej: p.p.s.a), sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1. w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2. swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3. osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4. w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5. w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6. w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;