Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA - Michał Sowiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi D. H.K. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy, odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności dla udzielenia zgody na pobyt tolerowany postanawia: - przywrócić termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi
Postanowieniem z dnia 28 października 2011r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z odrzucił skargę D. H.K., dalej "skarżący", na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności dla udzielenia zgody na pobyt tolerowany, z uwagi na fakt, iż skarżący nie zapłacił wpisu od skargi oraz nie usunął w terminie braków formalnych skargi. Odpis postanowienia odrzucającego skargę doręczono skarżącemu w dniu 8 listopada 2011 r. W dniu 20 listopada 2011 roku skarżący został wydalony z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Postanowieniem z dnia 24 listopada 2011 roku referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w całkowitym zakresie poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu adwokata K. D.
W dniu 1 lutego 2012 r. pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. We wniosku wskazał, że w dniu 25 stycznia 2012 r. dowiedział się, że został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego. Uzasadniał, że wyznaczenie pełnomocnika z urzędu miało miejsce już po upływie siedmiodniowego terminu określonego w art. 87 § 1 a nawet trzydziestodniowego terminu określonego w art. 177 § 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co samo w sobie wskazuje na brak winy skarżącego w jego uchybieniu. Skarżący dowiedział się o niedochowaniu terminu do uzupełnienia braków skargi na decyzję Rady do Spraw Uchodźców dopiero po otrzymaniu w dniu 8 listopada 2011 roku odpisu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2011 roku. Pełnomocnik argumentował, że skarżący pochodzi z T. gdzie dominuje język s. i nie włada językiem polskim. Ponadto w czasie w jakim toczyło się postępowanie w sprawie przebywał w Strzeżonym Ośrodku dla Cudzoziemców w B. Skarżący miał znaczne problemy z uzyskaniem pomocy, w tym dotyczącej tłumaczenia kierowanego do niego wezwania do uzupełnienia braków. Działania procesowe podejmowane przez Sąd były dla skarżącego jako osoby nie znającej języka polskiego niezrozumiałe. Nie miał on realnej możliwości udziału w postępowaniu, gdyż w związku z brakiem osoby tłumacza oraz umieszczenie w ośrodku zamkniętym potrzebował znacznie więcej czasu na komunikację z Sądem ze względu na uzależnienie od pomocy osób trzecich. Po uzyskaniu informacji o przysługującym mu środku zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej oraz ustaleniu jej znaczenia ponownie zwrócił się do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Pełnomocnik podkreślił, iż przedmiotowy wniosek skarżący złożył będąc przekonanym, iż zgodnie otrzymanym pouczeniem od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przysługuje jedynie skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która zgodnie z treścią art. 175 § 1 p.p.s.a. powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.