Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Mirosława Pindelska po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Grupy Producentów G. i P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie z dnia (...) września 2017 r. nr (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o płatność w ramach działania "Grupy producentów rolnych" postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. nakazać Skarbowi Państwa - Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie wypłacić na rzecz Grupy Producentów G. i P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 100 zł (sto złotych), tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego, wpisanego do rejestru opłat sądowych pod poz. 34347, w dniu 7 grudnia 2017 r.
G. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej: "Skarżąca") zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowienie Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o płatność w ramach działania "Grupy producentów rolnych".
W piśmie procesowym z dnia [...] grudnia 2017 r. pełnomocnik Skarżącej złożył oświadczenie o cofnięciu skargi na ww. postanowienie Prezesa ARiMR.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", skarżący może cofnąć skargę. Sąd jest związany cofnięciem skargi chyba, że zmierza ono do obejścia prawa lub spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W takiej sytuacji Sąd uznaje cofnięcie skargi za niedopuszczalne.
W ocenie Sądu powołane wyżej negatywne przesłanki w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą i cofnięcie skargi należy uznać za dopuszczalne i skuteczne.
Z tych względów, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia. O kosztach Sąd orzekł na postawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.