Sprawa ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA - Bożena Zwolenik po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia (...) września 2017 r. nr (...) w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: stwierdzić swą niewłaściwość i przekazać sprawę według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi

Uzasadnienie

M. M. (dalej: Skarżący) skierował skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na opisane w komparycji postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego, zgodnie z zawartym w nim pouczeniem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

W dniu 30 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 kwietnia 2011 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego (Dz. U. Nr 89, poz. 506; zwanego dalej: "rozporządzeniem").

Stosownie do treści § 1 rozporządzenia, rozpoznawanie spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego dotyczących nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 92 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 z późn. zm.) przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę.

Jak wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 11 grudnia 2012 r. II GZ 470/12 (orzeczenie z bazy CBOSA dostępne pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/query), wykładnia § 1 powyższego rozporządzenia, zgodnie z którą następuje przekazanie jedynie spraw związanych stricte z nałożeniem kar pieniężnych, a wyłączenie z tegoż przekazania spraw pochodnych w tej kwestii ograniczyłaby osiągnięcie prawa do sądu obejmującego prawo do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, w sposób niewynikający bezpośrednio z treści przepisu. Konsekwentnie więc, do sprawy sądowoadministracyjnej w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy znajdzie zastosowanie omawiany przepis powyższego rozporządzenia.

Skarżący zamieszkuje w miejscowości O., położonej na obszarze województwa łódzkiego.

Zgodnie z § 1 pkt 7 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 72, poz. 652 ze zm.), wojewódzkim sądem administracyjnym właściwym dla obszaru województwa łódzkiego jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi.

Wobec powyższego, na podstawie art. 59 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), należało postanowić jak w sentencji.

Strona 1/1