Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Jarosław Stopczyński po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi H.K. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 14 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę H.K. dalej : "Skarżąca" na opisane w komparycji postanowienia rozstrzygniecie Ministra Finansów z uwagi na wniesienie skargi po upływie ustawowego terminu.
Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez skarżącą skargą kasacyjną. Postanowieniem z dnia 22 stycznia 20156 roku Naczelny Sąd Administracyjny oddalił środek zaskarżenia wniesiony prze skarżącą, traktując skargę kasacyjną H.K. jako zażalenie stosownie do treści art. 194 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) w zw. z art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Powyższe postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu [...] lutego 2016 r.
W piśmie z dnia [...] lutego 2016 r. (data nadania) skarżąca zawarła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Uzasadniając złożony wniosek, skarżąca wskazała, iż uchybiła terminowi do złożenia skargi bez swojej winy. Skarga została wysłana pocztą w dniu [...] marca 2015 r. (poniedziałek), a termin do złożenia skargi upłynął w dniu [...] marca 2015 r. (piątek) Zatem uchybienie terminowi było nieznaczne. Skarżąca podkreśliła, iż jest osobą starszą i schorowaną, co wynika ze składanych przez nią pism procesowych zalegających w aktach sprawy VSA/Wa 2087/15.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DzU. 2012 r., poz. 270) dalej "p.p.s.a.", Sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli bez swojej winy strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym.
Stosownie do art. 87 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana - w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Zaś spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu (art. 88 p.p.s.a.). Zatem z powyższych przepisów wynika, że jednym z warunków formalnych merytorycznego rozpoznania wniosku jest jego wniesienie w terminie siedmiu dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie jeżeli z okoliczności faktycznych sprawy nie wynika czy termin określony w art. 87 § 1 p.p.s.a. został zachowany, to Sąd ma obowiązek wydać rozstrzygnięcie merytoryczne w przedmiocie uchybienia terminu na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. (v. postanowienie NSA z 13 listopada 2013 r., sygn. akt II OZ 974/13).
W przedmiotowym przypadku skarżąca złożyła wniosek w terminie określonym w art. 87 § 1 p.p.s.a.. Zgodnie bowiem z utrwalonym w orzecznictwie stanowiskiem w przypadku złożenia środka zaskarżenia na postanowienie o odrzuceniu, początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu wyznacza data doręczenia orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie skargi kasacyjnej (por. m.in. postanowienia NSA z dnia 8 stycznia 2011 r., I OZ 1347/10, z dnia 30 kwietnia 2015 r., II FZ 220/15).