Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia NSA Barbara Wasilewska po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi W. Sp. z o.o. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia ... maja 2008 r. Nr ... w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych postanawia: - odrzucić wniosek
Postanowieniem z 29 września 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę W. Sp. z o.o. z uwagi na nieusunięcie przez skarżącą braku formalnego skargi tj. złożenia odpisu pełnego z krajowego rejestru sądowego w oryginale lub uwierzytelnionej kopii.
Pismem procesowym z 6 listopada 2008 r. - złożonym osobiście w dniu 7 listopada 2008 r. - strona skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi. Do wniosku załączyła odpis pełny z krajowego rejestru sądowego w oryginale oraz reklamację złożoną do Poczty Polskiej wraz z odpowiedzią. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, iż pismo wzywające do uzupełnienia braków formalnych skargi zostało prawidłowo doręczone pod wskazany przez nią adres, jednakże skarżąca pisma nie otrzymała. W związku z tym w dniu 20 października 2008 r. złożyła do zakładu poczty reklamację kwestionująca prawidłowość doręczenia przesyłki. W odpowiedzi na reklamację zakład pocztowy przyznał, iż zaistniały nieprawidłowości związane z doręczeniem przesyłki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: ustawy p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Jednocześnie zgodnie z treścią art. 87 § 1, §2 i §4 ustawy p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W myśl art. 88 ustawy p.p.s.a., spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. (...).
Wniosek skarżącej uznać należy za spóźniony, bowiem jego wniesienie do Sądu nastąpiło z naruszeniem ustawowego terminu, określonego w omawianym art. 87 § 1 p.p.s.a.
Podniesienia wymaga, iż termin siedmiu dni do wniesienia pisma liczy się od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a nie od czasu dowiedzenia się o tym (por. komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek; Zakamycze 2005, s. 217). Z uwagi jednak na fakt, iż w przedmiotowej sprawie skarżąca jako przyczynę uchybienia terminu wskazuje nieprawidłowość doręczenia jej wezwania do uzupełnienia braku formalnego skargi, przyjąć należy, iż przyczyna uchybienia terminowi ustała dnia 7 października 2008 r. tj. w dniu w którym skarżąca dowiedziała się z postanowienia o odrzuceniu skargi, iż była wzywana do uzupełnienia braku formalnego skargi (v. zwrotne potwierdzenie odbioru postanowienia z 29 września 2008 r. - k. 20 akt sądowych).
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż termin do złożenia przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu rozpoczął swój bieg dnia następnego po dniu w którym ustała przyczyna uchybienia i upłynął w dniu 14 października 2008 r. W konsekwencji, wniosek strony skarżącej - złożony w dniu 7 listopada 2008 r. - uznać należy za spóźniony i jako taki podlegający odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.